terug thuis...
een heerlijk weerzien met stef, eindelijk. de reunie voelt zo natuurlijk na 4 en een half weken scheiding.
er valt natuurlijk veel te ontdekken, tenslotte gebeurt en verandert er wel wat gedurende meer dan een maand. spannend dus en fijn. maar ook heel vertrouwd en aangenaam, dus heel comfortabel om weer 'thuis' te zijn in het gezelschap van mijn soulmate. we zijn dan ook nooit echt alleen geweest. heerlijk toch!
maar vooraleer dat heerlijk weerzien te kunnen ervaren nog een zeer stevig reisschema om van het eiland tot in brussel te komen...
maar ook dat overleefd een mens.
na zoveel dagen intensief yoga beoefenen en regelmatig mediteren, wordt je iets beter in de kracht van het nu - het leven in het moment. dat helpt enorm als je zo'n stevige reis voor de boeg hebt.
eerst de boot.
de golven, de horizon, de zonsondergang, het voelen van de wind door je haren, het verdwijnen van ko phanang uit het zicht, afscheid van hele mooie dagen; de deugddoende yoga, de inspirerende nieuwe vrienden, het culinair-orgastisch vegetarische eten, het warme maar met de zeewind superaangename weer, sommige blue lagoon-lijkende stranden, de elastische tijd, ...
dan de bus.
op weg naar het station, suratthani by night, eten op straat, drankvoorraad aankopen voor de komende 12 uren trein, wachten in het station, 1 uur vertraging...
heerlijke treinbedden, gordijntjes voor elk bedje, de kadans over spoorbiels, een heerlijke nachtrust, het glijden door thaise landschappen, rijstvelden, bananenbomen, kleine stationnetjes, ochtendlijke marktrituelen, de ganse familie op een bromfiets, wemelende mieren in het ochtendverkeer, binnen frisse airco, buiten zwoele warmte...
en dan eindelijk bangkok.
het hartelijke weerzien in en met de hoofdstad, de laatste solo rit op de tuktuk - toch nog beetje wringen met al die bagage ;-), de laatste vruchtbare shopping, het laatste avondmaal - pad thai - op straat, het droeve afscheid maar mogelijk niet voor altijd, ...
donderdag 13 augustus 2009
zondag 9 augustus 2009
afscheid & terugkeer
ok, dit is het.
ik zit hier voor de laatste keer achter de computer in het anande resort.
heb vanmorgen mijn laatste yogaclass meegedaan.
stilaan neem ik van iedereen afscheid en doe ik alles voor een laatste keer.
ik blijf het pakken van mijn rugzak maar uitstellen maar dat zal seffes toch moeten gebeuren.
na alle emoties en evoluties vind ik het jammer om hier weg te gaan maar ben ik ook wel een beetje gebrand om weer naar huis te komen.
rond 16u neem ik een taxi naar tongsala daar neem ik om 17u de boot naar turasani. dan de bus op naar 't station, vermoedelijke aankomst tussen 20u & 20u30. nog 3 uurtjes tussentijd en dan akkeakketuuttuut naar bangkok.
11u15 terug in de big city, nog een dagje rondkuieren en shoppen.
tegen 21u inchecken in de luchthaven en dan over istanboel naar brussel.
het einde is in zicht.
ik kom eraan...
dikke knuffels xxx
ik zit hier voor de laatste keer achter de computer in het anande resort.
heb vanmorgen mijn laatste yogaclass meegedaan.
stilaan neem ik van iedereen afscheid en doe ik alles voor een laatste keer.
ik blijf het pakken van mijn rugzak maar uitstellen maar dat zal seffes toch moeten gebeuren.
na alle emoties en evoluties vind ik het jammer om hier weg te gaan maar ben ik ook wel een beetje gebrand om weer naar huis te komen.
rond 16u neem ik een taxi naar tongsala daar neem ik om 17u de boot naar turasani. dan de bus op naar 't station, vermoedelijke aankomst tussen 20u & 20u30. nog 3 uurtjes tussentijd en dan akkeakketuuttuut naar bangkok.
11u15 terug in de big city, nog een dagje rondkuieren en shoppen.
tegen 21u inchecken in de luchthaven en dan over istanboel naar brussel.
het einde is in zicht.
ik kom eraan...
dikke knuffels xxx
zaterdag 8 augustus 2009
the struggle & het genieten
maandag 3 augustus
start van een nieuwe yoga week.
eerste ochtendsessie die ik bijwoon. het beoefenen van de yoga voelt fijn, vertrouwd, geruststellend, ontspannen. het leggen van contacten daarentegen vraagt veel inspanning. het loopt niet zo vlot.
caroline kom ik als eerste weer tegen. korte begroeting, goed geslapen...? bij de inschrijving wordt opgemerkt dat er veel belgen deelnemen aan de yogalessen. ik heb er nog geen een ontdekt, laat staan gesproken.
tegen 11 u een hapje eten, ik vraag of ik me bij 2 meisjes uit zweden mag zetten. een fijne babbel. de ene into yoga, de andere hangt terwijl in haar hangmat en de rest van de tijd liggen ze aan het zwembad. ik vang ook op dat er in de kamer over me een vlaams meisje zit. ze is vandaag met een detoxkuur begonnen. ze zal dus ook dicht in de buurt blijven, maar we hebben nog geen contact gelegd.
na m'n heerlijke falefelburger met houmous, onderneem ik een strandwandeling. zie het niet zo zitten vandaag weer uren in mijn hangmat te hangen of meten te stranden aan het zwembad. beetje beweging en zeelucht zal me goed doen. misschien dat de wind mijn gedachten ook wat uitwaait?
ondertussen zit ik wat te schrijven op het strand, daarna vat ik de terugtocht weer aan. het valt me op dat ik nog veel bezig ben met TIJD en dan vooral met hoe deze op te vullen. niks moet, alles kan en toch ben ik niet helemaal ontspannen, de vraag of ik meer moet ondernemen, werpt zich meermaals op. wat voor 'zinnigs' kan en zou ik moeten doen wanneer ik geen yoga doe? hoe spendeer ik mijn verblijf hier nuttig? hoe ontsnap ik aan mezelf? ;-)
is het dat? is het echt zo eng om helemaal alleen met jezelf te zijn? een boekje bij de hand helpt alvast zodat de vragen neergeschreven kunnen worden.
het antwoord...? is er dat? en als het er is, wil ik het dan echt weten?
op de terugweg zal het nog eens goed mogen waaien... ;-)
uiteindelijk ben ik net op tijd terug voor het hier als gek begint te regenen. geen ophouden aan, bakken uit de hemel, alles door en door nat.
mijn eerste regenbui die ik tijdens de dag meemaak.
om 16u weer yogales; 12 zonnegroeten, verschillende asanas, meditatie en diepe relaxatie. kan ik me nog meer rust voorstellen?
de strandwandeling en de regenbui hebben alvast een deeltje van mijn muizenissen doen opwaaien en wegspoelen, maar lang niet allemaal.
de avond wordt vervolgd met een lezing over vegetarisme. voor mij niet zo heel veel nieuws onder de zon.
terug op mijn kamertje grijp ik opnieuw naar mijn vertrouwde 'troost'kanalen. gsm in de aanslag, berichtjes van en naar belgie doorkruisen opnieuw het luchtruim.
goddank voor deze fenomenale uitvinding! en bedankt aan de sms'ers!
ik vond gister troost bij de synchrone meditatie met stef. vandaag doen we het opnieuw, een kleine houvast, een grote steun.
dinsdag 4 - woensdag 5 - donderdag 6 augustus
is het mijn stilaan hersteld zelfvertrouwen, of het wennen aan de omgeving, de intensieve yoga, het stukje bij beetje loslaten van de focus op sociaal contact en zelfbescherming...???
er verandert stilaan iets. er komt meer contact, zonder heel hard naar te zoeken of moeite voor te doen.
na de yogales samen ontbijten met 2 brazilaanse madammen, daarna praatje met de zweedse meisjes, dan op terras bij mijn vlaamse overbuurvrouw. een helse stortbui dwingt ons zelfs samen in haar kamer. na de regen enkele tevergeefse pogingen op het internet. en alweer tijd voor de namiddag yogasessie. time flies! :-) wie had dat ooit gedacht?
de avondlezingen zijn ook elke keer interessant. en zo vliegt de dag voorbij.
woensdag herhaalt zich hetzelfde fenomeen, de tijd tussen 2 yogasessies lijkt korter (ik zou bijna durven schrijven, te kort) te worden.
eindelijk op internet (voor de eerste indrukken op ko phangan - de post van woensdag dus) zoals jullie toen konden zien heb ik hard gewerkt om mijn blog wat bij te werken.
ben heel erg blij dat ik hier ondertussen wat luchtigere woorden kan neertypen.
de confrontatie was groot.
niet dat ik ondertussen alles overwonnen heb - ben nog niet echt weggeweest van het resort en de school (moet dat?) - maar voel me veel vrijer in mijn hoofd.
voor sommigen is dit waarschijnlijk ook allemaal wat teveel van het goede om dit proces helemaal mee te doorleven. never mind.
ik ben blij dat ik het eens kan ventileren. beetje exhibitionistisch zeker? ;-)
dus na de downs nu eindelijk wat ups. hen die ik verjaagd heb, zijn nu terug wat save met positieve verhalen. de evolutie is alleszins fascinerend. ik heb hier geen detox nodig, ik reinig dag na dag mijn gedachten.
donderdag: FULL MOON, dus parties op de zuidstranden van het eiland. agama yoga doet fullmoonmeditatie. de illusie dat ik geen terugreis naar bangkok hoefde te boeken en ik misschien vanzelf terug zou zweven is ondertussen al doorprikt. het was niet zo intens of spectaculair dan ik gedacht had maar niettemin een leuke ervaring.
ondertussen heb ik sacha uit engeland leren kennen. een ongeloofelijke madam. het klikte vanaf het eerste moment (en ik zette de eerste stap, toen ik alleen en vol zelfvrtrouwen in het restaurant mijn eten bestelde :-)) ze detoxt hier. we maken veel plezier, hebben ook al zeer serieuze gesprekken gehad. na de fullmoonmeditatie waren we blij dat we met mekaar konden wisselen van gedachten en doen dat ook vaak kritisch over andere dingen hier in de school.
morgen na de vrijwilligersbijdrage (karma yoga)(meehelpen bij het beplanten van de tuin aan de nieuwe yogahallen) trekken we samen eropuit om het eiland te verkennen. wordt vast veel fun!
voor hen die zich vragen beginnen te stellen. mijn naam is nog steeds ilse, ik draag nog steeds (gewone) kleren, eet alleen wat minder vis en veel veggie en experimenteerde 1 dag raw vegan, denk en doe nog steeds hetzelfde maar geniet van de yogasessies en haal het mijne uit de lezingen.
een avontuur als een ander. zeer interessant, rustgevend en inspirerend, maar absoluut nog met beide voeten op de grond!
en ben content :-)
het begint nu te korten.
maandagnamiddag verlaat ik het eiland en neem ik de nachttrein naar bangkok. nog een dagje in de chaos, tempelbezoek, thai massage, shopping op kao sanroad,... en tegen 21u naar de luchthaven. dinsdagavond 23u30 take off for belgium...
see you all very soon!
love you lots! x
start van een nieuwe yoga week.
eerste ochtendsessie die ik bijwoon. het beoefenen van de yoga voelt fijn, vertrouwd, geruststellend, ontspannen. het leggen van contacten daarentegen vraagt veel inspanning. het loopt niet zo vlot.
caroline kom ik als eerste weer tegen. korte begroeting, goed geslapen...? bij de inschrijving wordt opgemerkt dat er veel belgen deelnemen aan de yogalessen. ik heb er nog geen een ontdekt, laat staan gesproken.
tegen 11 u een hapje eten, ik vraag of ik me bij 2 meisjes uit zweden mag zetten. een fijne babbel. de ene into yoga, de andere hangt terwijl in haar hangmat en de rest van de tijd liggen ze aan het zwembad. ik vang ook op dat er in de kamer over me een vlaams meisje zit. ze is vandaag met een detoxkuur begonnen. ze zal dus ook dicht in de buurt blijven, maar we hebben nog geen contact gelegd.
na m'n heerlijke falefelburger met houmous, onderneem ik een strandwandeling. zie het niet zo zitten vandaag weer uren in mijn hangmat te hangen of meten te stranden aan het zwembad. beetje beweging en zeelucht zal me goed doen. misschien dat de wind mijn gedachten ook wat uitwaait?
ondertussen zit ik wat te schrijven op het strand, daarna vat ik de terugtocht weer aan. het valt me op dat ik nog veel bezig ben met TIJD en dan vooral met hoe deze op te vullen. niks moet, alles kan en toch ben ik niet helemaal ontspannen, de vraag of ik meer moet ondernemen, werpt zich meermaals op. wat voor 'zinnigs' kan en zou ik moeten doen wanneer ik geen yoga doe? hoe spendeer ik mijn verblijf hier nuttig? hoe ontsnap ik aan mezelf? ;-)
is het dat? is het echt zo eng om helemaal alleen met jezelf te zijn? een boekje bij de hand helpt alvast zodat de vragen neergeschreven kunnen worden.
het antwoord...? is er dat? en als het er is, wil ik het dan echt weten?
op de terugweg zal het nog eens goed mogen waaien... ;-)
uiteindelijk ben ik net op tijd terug voor het hier als gek begint te regenen. geen ophouden aan, bakken uit de hemel, alles door en door nat.
mijn eerste regenbui die ik tijdens de dag meemaak.
om 16u weer yogales; 12 zonnegroeten, verschillende asanas, meditatie en diepe relaxatie. kan ik me nog meer rust voorstellen?
de strandwandeling en de regenbui hebben alvast een deeltje van mijn muizenissen doen opwaaien en wegspoelen, maar lang niet allemaal.
de avond wordt vervolgd met een lezing over vegetarisme. voor mij niet zo heel veel nieuws onder de zon.
terug op mijn kamertje grijp ik opnieuw naar mijn vertrouwde 'troost'kanalen. gsm in de aanslag, berichtjes van en naar belgie doorkruisen opnieuw het luchtruim.
goddank voor deze fenomenale uitvinding! en bedankt aan de sms'ers!
ik vond gister troost bij de synchrone meditatie met stef. vandaag doen we het opnieuw, een kleine houvast, een grote steun.
dinsdag 4 - woensdag 5 - donderdag 6 augustus
is het mijn stilaan hersteld zelfvertrouwen, of het wennen aan de omgeving, de intensieve yoga, het stukje bij beetje loslaten van de focus op sociaal contact en zelfbescherming...???
er verandert stilaan iets. er komt meer contact, zonder heel hard naar te zoeken of moeite voor te doen.
na de yogales samen ontbijten met 2 brazilaanse madammen, daarna praatje met de zweedse meisjes, dan op terras bij mijn vlaamse overbuurvrouw. een helse stortbui dwingt ons zelfs samen in haar kamer. na de regen enkele tevergeefse pogingen op het internet. en alweer tijd voor de namiddag yogasessie. time flies! :-) wie had dat ooit gedacht?
de avondlezingen zijn ook elke keer interessant. en zo vliegt de dag voorbij.
woensdag herhaalt zich hetzelfde fenomeen, de tijd tussen 2 yogasessies lijkt korter (ik zou bijna durven schrijven, te kort) te worden.
eindelijk op internet (voor de eerste indrukken op ko phangan - de post van woensdag dus) zoals jullie toen konden zien heb ik hard gewerkt om mijn blog wat bij te werken.
ben heel erg blij dat ik hier ondertussen wat luchtigere woorden kan neertypen.
de confrontatie was groot.
niet dat ik ondertussen alles overwonnen heb - ben nog niet echt weggeweest van het resort en de school (moet dat?) - maar voel me veel vrijer in mijn hoofd.
voor sommigen is dit waarschijnlijk ook allemaal wat teveel van het goede om dit proces helemaal mee te doorleven. never mind.
ik ben blij dat ik het eens kan ventileren. beetje exhibitionistisch zeker? ;-)
dus na de downs nu eindelijk wat ups. hen die ik verjaagd heb, zijn nu terug wat save met positieve verhalen. de evolutie is alleszins fascinerend. ik heb hier geen detox nodig, ik reinig dag na dag mijn gedachten.
donderdag: FULL MOON, dus parties op de zuidstranden van het eiland. agama yoga doet fullmoonmeditatie. de illusie dat ik geen terugreis naar bangkok hoefde te boeken en ik misschien vanzelf terug zou zweven is ondertussen al doorprikt. het was niet zo intens of spectaculair dan ik gedacht had maar niettemin een leuke ervaring.
ondertussen heb ik sacha uit engeland leren kennen. een ongeloofelijke madam. het klikte vanaf het eerste moment (en ik zette de eerste stap, toen ik alleen en vol zelfvrtrouwen in het restaurant mijn eten bestelde :-)) ze detoxt hier. we maken veel plezier, hebben ook al zeer serieuze gesprekken gehad. na de fullmoonmeditatie waren we blij dat we met mekaar konden wisselen van gedachten en doen dat ook vaak kritisch over andere dingen hier in de school.
morgen na de vrijwilligersbijdrage (karma yoga)(meehelpen bij het beplanten van de tuin aan de nieuwe yogahallen) trekken we samen eropuit om het eiland te verkennen. wordt vast veel fun!
voor hen die zich vragen beginnen te stellen. mijn naam is nog steeds ilse, ik draag nog steeds (gewone) kleren, eet alleen wat minder vis en veel veggie en experimenteerde 1 dag raw vegan, denk en doe nog steeds hetzelfde maar geniet van de yogasessies en haal het mijne uit de lezingen.
een avontuur als een ander. zeer interessant, rustgevend en inspirerend, maar absoluut nog met beide voeten op de grond!
en ben content :-)
het begint nu te korten.
maandagnamiddag verlaat ik het eiland en neem ik de nachttrein naar bangkok. nog een dagje in de chaos, tempelbezoek, thai massage, shopping op kao sanroad,... en tegen 21u naar de luchthaven. dinsdagavond 23u30 take off for belgium...
see you all very soon!
love you lots! x
woensdag 5 augustus 2009
2de tussendoortje
typ mijn 'dagboek' met wat delay.
voel me dus ondertussen al heel wat beter.
de verder evolutie volgt nog op de blog, maar ik zit hier vandaag al bijna 2 uur te typen
wees dus niet ongerust.
ik ben van mening dat ik niets hoef achter te houden in mijn evolutie, dus ook de slechte dagen niet. de mooie verhalen zullen dus nog volgen maar 't wordt dik tijd dat ik efkes van dit bakje verdwijn.
tot heel gauw!
ilse x
voel me dus ondertussen al heel wat beter.
de verder evolutie volgt nog op de blog, maar ik zit hier vandaag al bijna 2 uur te typen
wees dus niet ongerust.
ik ben van mening dat ik niets hoef achter te houden in mijn evolutie, dus ook de slechte dagen niet. de mooie verhalen zullen dus nog volgen maar 't wordt dik tijd dat ik efkes van dit bakje verdwijn.
tot heel gauw!
ilse x
dinsdag 4 augustus 2009
thailand - part II: Ko Phangan, agama yogaschool
zondag 2 augustus
op zoek naar rust, innerpeace en yoga.
vrijdagavond rond 18u vat ik mijn lonely travellersavontuur aan.
een bus- en bootreis om u tegen te zeggen waar ik op dit moment liever niet aan terugdenk, maar waar ik later misschien wel de grap of relativiteit van kan inzien. momenteel wordt ik geconcumeerd door onrust, eenzaamheid en onzekerheid. het vraagt bakken energie. in mijn hoofd gonst telkens opnieuw dezelfde vraag; "waarom zo hoognodig alleen, zo ver de uitdaging gaan zoeken? is dit het nu?" als een mantra... en hij werkt... zeer effectief... om mijn zelfbeeld, -vertrouwen en -respect stilaan met de grond gelijk te maken. ben ik darom hier?
NEEN!
zaterdagavond na een dutje en douche en wat smsjes over en weer naar stef verman ik mezelf om nog deel te nemen aan de laatste yogales van de week met daarna nog een lecture. ik herinner me weer waarom ik met yoga begon...
vandaag was er geen yoga - zondag. de dag invullen en ontspannem doorkomen is een helse klus. wat gisteravond of zelfs vanochtend nog fantastisch leek - een godganse dag rusten, luieren en ontspannen - lijkt nu (20u30) een eindeloze tijd. uitslapen rekt de nacht al een beetje, dus verkort de tijd die je actief zou kunnen benutten, alsook langzaam en uitgebreid douchen. garderobe uitkiezen - alsof er veel te kiezen valt uit een trekkersrugzak? - ontbijten in je eentje als enige aan een tafeltje. terug naar de kamer, in de hangmat op m'n terrasje, uren liggen lezen. beetje contact met overbuurvrouw - die binnen uurtje blijkt te vertrekken naar chiang mai?! verder lezen. andere buurvrouw ligt nu ook te lezen. we glimlachen... ze verdwijnt, komt weer terug, trekt bikini aan, verdwijnt weer, keert na enige tijd weer terug, het herhaalt zich nog enkele keren, tot ze zich weer in de hangmat nestelt. nu wordt er wat gezegd. ze blijkt een detoxkuur te doen, een goedgevuld programma van shakes drinken, kruidenpillen slikken, darmspoelingen, massages, sapjes drinken, sauna en ga zo maar door. geen langer interval dan 1.5 uur, dus wel even de tijd voor een babbel. caroline is 22, nederlandse en student cultuurmanagementswetenschappen, of zoiets, in amsterdam. we zitten hier nog samen tot zaterdag. misschien gaan we dan samen wel eens fietsen want dan eindigt haar detox en heeft ze eindelijk wat vrije tijd om iets van het eiland te zien.
ik daarentegen heb hopen tijd. vandaag - zondag. tegen 13u vertrek ik tevoet naar het dichtst bijgelegen "dorpje" voor een 7/11 (supermarkt) en een ATM (geldautomaat) halfuurtje heen, halfuurtje terug. wel wat bekijks want niemand wandelt, alles gebeurt hier met de scooter. dat durf ik echter niet, bovendien vraag ik me af hoeveel dorpjes verder ik dan best zou rijden om mijn tijd te kunnen vullen?! ;-)
om 15u - na een croissantje, soyamelkje en 2 mottige toastboterhammen met smeltkaasplakjes die toch heerlijk smaakten - hang ik opnieuw in mijn hangmat. lulu wang vult momenteel mijn tijd. haar heldere maan kan mijn aandacht enige tijd vasthouden. even vallen mijn ogen toe, ik schrik op van iets vremmds aan mijn hand. een nieuwe vriendin dient zich aan. een hondje nestelt zich bij mij op het terra. aan haar lenigheid te zien, gaat ze haar springende vriendjes overal te lijf. eens passeren bij stef met zijn kammetje zou haar deugd doen ;-)
daar is caroline weer. opnieuw wat tijd voor een babbel. reisverhalen gaan makkelijk van de hand. ondertussen valt de avond. misschien toch tijd om nog eens iets te eten? alleen dan, want caroline detoxt...
ik ga voor de vertrouwde padthai. als enige aan een tafeltje. algauw krijg ik gezelschap van een klagende poes. ik raak niet verder dan de helft van mijn bord. thaise hitte en belgische eenzaamheid beinvloeden de eetlust.
in die golf van eenzaamheid trek ik me terug in mijn bloedhete kamertje. smsjes aan en af. bellen we, bellen we niet? stefs goedheid wordt op de proef gesteld. tal van berichtjes leggen razendsnel de afstand belgie-thailand (en terug) af. hierboven heeft het vast even gezinderd...
om 21u (16u belgie) beslissen we samen te mediteren. dat is bij mij al geleden van het einde van mijn eerste week thailand. vanaf toen heeft mijn geest geen bewuste rustpauze meer gehad. vreemd dat ik dan nu een beetje uit mijn lood geslagen ben? ik denk het niet...
maar, oh my big buddha - zoals de thai het zo mooi zeggen - wat is het confronterend om alleen op reis te zijn!
al bij al weet ik dat het goed is wat ik nu doe. dat het een grote stap is en de verwezenlijking van een lang bebroed plan. nu het eindelijk zo ver is, lijkt het opeens allemaal zo zwaar, hard en moeilijk dat meteen terug naar huis geflitst worden nu even een lust zou zijn. maar ben ik daarom helemaal naar hier gekomen? ik denk het niet.
morgen maandag 3 augustua starten de yogalessen weer.
dagen met structuur en bezigheid. tijd voor een ontspannen geest.
misschien wordt het leven hier toch nog mooi? ;-)
op zoek naar rust, innerpeace en yoga.
vrijdagavond rond 18u vat ik mijn lonely travellersavontuur aan.
een bus- en bootreis om u tegen te zeggen waar ik op dit moment liever niet aan terugdenk, maar waar ik later misschien wel de grap of relativiteit van kan inzien. momenteel wordt ik geconcumeerd door onrust, eenzaamheid en onzekerheid. het vraagt bakken energie. in mijn hoofd gonst telkens opnieuw dezelfde vraag; "waarom zo hoognodig alleen, zo ver de uitdaging gaan zoeken? is dit het nu?" als een mantra... en hij werkt... zeer effectief... om mijn zelfbeeld, -vertrouwen en -respect stilaan met de grond gelijk te maken. ben ik darom hier?
NEEN!
zaterdagavond na een dutje en douche en wat smsjes over en weer naar stef verman ik mezelf om nog deel te nemen aan de laatste yogales van de week met daarna nog een lecture. ik herinner me weer waarom ik met yoga begon...
vandaag was er geen yoga - zondag. de dag invullen en ontspannem doorkomen is een helse klus. wat gisteravond of zelfs vanochtend nog fantastisch leek - een godganse dag rusten, luieren en ontspannen - lijkt nu (20u30) een eindeloze tijd. uitslapen rekt de nacht al een beetje, dus verkort de tijd die je actief zou kunnen benutten, alsook langzaam en uitgebreid douchen. garderobe uitkiezen - alsof er veel te kiezen valt uit een trekkersrugzak? - ontbijten in je eentje als enige aan een tafeltje. terug naar de kamer, in de hangmat op m'n terrasje, uren liggen lezen. beetje contact met overbuurvrouw - die binnen uurtje blijkt te vertrekken naar chiang mai?! verder lezen. andere buurvrouw ligt nu ook te lezen. we glimlachen... ze verdwijnt, komt weer terug, trekt bikini aan, verdwijnt weer, keert na enige tijd weer terug, het herhaalt zich nog enkele keren, tot ze zich weer in de hangmat nestelt. nu wordt er wat gezegd. ze blijkt een detoxkuur te doen, een goedgevuld programma van shakes drinken, kruidenpillen slikken, darmspoelingen, massages, sapjes drinken, sauna en ga zo maar door. geen langer interval dan 1.5 uur, dus wel even de tijd voor een babbel. caroline is 22, nederlandse en student cultuurmanagementswetenschappen, of zoiets, in amsterdam. we zitten hier nog samen tot zaterdag. misschien gaan we dan samen wel eens fietsen want dan eindigt haar detox en heeft ze eindelijk wat vrije tijd om iets van het eiland te zien.
ik daarentegen heb hopen tijd. vandaag - zondag. tegen 13u vertrek ik tevoet naar het dichtst bijgelegen "dorpje" voor een 7/11 (supermarkt) en een ATM (geldautomaat) halfuurtje heen, halfuurtje terug. wel wat bekijks want niemand wandelt, alles gebeurt hier met de scooter. dat durf ik echter niet, bovendien vraag ik me af hoeveel dorpjes verder ik dan best zou rijden om mijn tijd te kunnen vullen?! ;-)
om 15u - na een croissantje, soyamelkje en 2 mottige toastboterhammen met smeltkaasplakjes die toch heerlijk smaakten - hang ik opnieuw in mijn hangmat. lulu wang vult momenteel mijn tijd. haar heldere maan kan mijn aandacht enige tijd vasthouden. even vallen mijn ogen toe, ik schrik op van iets vremmds aan mijn hand. een nieuwe vriendin dient zich aan. een hondje nestelt zich bij mij op het terra. aan haar lenigheid te zien, gaat ze haar springende vriendjes overal te lijf. eens passeren bij stef met zijn kammetje zou haar deugd doen ;-)
daar is caroline weer. opnieuw wat tijd voor een babbel. reisverhalen gaan makkelijk van de hand. ondertussen valt de avond. misschien toch tijd om nog eens iets te eten? alleen dan, want caroline detoxt...
ik ga voor de vertrouwde padthai. als enige aan een tafeltje. algauw krijg ik gezelschap van een klagende poes. ik raak niet verder dan de helft van mijn bord. thaise hitte en belgische eenzaamheid beinvloeden de eetlust.
in die golf van eenzaamheid trek ik me terug in mijn bloedhete kamertje. smsjes aan en af. bellen we, bellen we niet? stefs goedheid wordt op de proef gesteld. tal van berichtjes leggen razendsnel de afstand belgie-thailand (en terug) af. hierboven heeft het vast even gezinderd...
om 21u (16u belgie) beslissen we samen te mediteren. dat is bij mij al geleden van het einde van mijn eerste week thailand. vanaf toen heeft mijn geest geen bewuste rustpauze meer gehad. vreemd dat ik dan nu een beetje uit mijn lood geslagen ben? ik denk het niet...
maar, oh my big buddha - zoals de thai het zo mooi zeggen - wat is het confronterend om alleen op reis te zijn!
al bij al weet ik dat het goed is wat ik nu doe. dat het een grote stap is en de verwezenlijking van een lang bebroed plan. nu het eindelijk zo ver is, lijkt het opeens allemaal zo zwaar, hard en moeilijk dat meteen terug naar huis geflitst worden nu even een lust zou zijn. maar ben ik daarom helemaal naar hier gekomen? ik denk het niet.
morgen maandag 3 augustua starten de yogalessen weer.
dagen met structuur en bezigheid. tijd voor een ontspannen geest.
misschien wordt het leven hier toch nog mooi? ;-)
Op doorreis naar Ko Chang
Na mijn laatste internetsessie dacht ik braaf en slim te zijn en kroop ik stilletjes in bed in de kamer waar liesbeth al sinds 20:30 in dromenland verkeerde.
De trekking was vermoeiend geweest qua inspanning maar vooral door de hitte EN door mijn wankele toestand sinds het innemen van de malariatabletten. Eens goed slapen zou me deugd doen en dus ook een wijze beslissing zijn.
Uit gewoonte en vooral om af te koelen nam ik eerst nog een koude douche - al had het water best nog wat kouder gemogen... onwaarschijnlijk hoe liesbeth al enkele uren in een diepe slaap verzonken was. hoewel ik twijfelde of ik toch ook niet nog even de stad in zou trekken naar de rest van de groep die zich vast goed amuseerde, koos ik voor de optie van mijn gezond verstand en ging ik voor de horizontale positie. Met wat belgische muziek op de oren om het geluid van de onontbeerlijke ventilator te temperen, vertrok ik naar dromenland. (+/- 23u45)
Big Buddha mag weten waarom, maar om 1u30 was ik alweer klaarwakker, badend in het zweet, exploderend van de hitte die van binnen naar buiten wou. Heel gek, maar ik zit er wel mee...
dan nog maar eens onder de douche en naar toilet. liebeth slaapt onverstoord verder. opnieuw wat muziek op de oren. het truckje werkt deze keer niet. +/- 2u, dus 22u in belgie, even smsen naar het thuisfront. evie vertrekt naar de zomerbar in antwerpen. stef zit na een lange wandeldag met juani op z'n hollands terrasje. ik kan de slaap niet vatten. nog wat parovitta's tegen een nachtelijk hongertje, de wakkere toestand houdt aan. gestommel in de gang, gelach en wensen voor een goede nachtrust... in het nederlands - 2u30 - de feestvierders van onze groep zijn thuis. ik ben klaarwakker. had dus toch beter voor de feestoptie gekozen!?
uren voor de wekker sta ik alweer onder een koude douche. wanneer mijn bed helemaal vol ligt met de inhoud van mijn rugzak en ik aan de inpakpuzzel wil beginnen, ontwaakt liesbeth langzaamaan uit een diepe slaap. een vlekkeloze nacht, 1 vlot parcours zonder nachtelijke interrupties, fris als een hoentje. ze kan er maar deugd van hebben!
tegen 7u40 wordt er op onze hotelkamerdeur geklopt. 2 thaise dametjes zijn er met onze op maat gemaakte spullen. 1 van de 2 murwt zich nog bij in onze kamer en dringt aan op een pasbeurt. tussen alle rommel en vuile kleren kruipen we in onze nieuwe garderobes. alsof we klaar zijn voor de suite van een prachtig trouwfeest. de nacht kan dus toch nog mooi eindigen ;-) (hier zijn het dus geen pompoenen om 12u en kan je dus wel in een prinses veranderen. geen feestjes in augustus? i'll be there ;-))
de topjes zitten als gegoten en zijn minutieus afgewerkt. de broek staat achteraan mijn taille wat te ver open. ik voeldoe dan ook niet aan de thaise pasvormen, in afrika daarentegen pas ik beter bij de vrouwelijke idealen... al zou ik er nog wat harder moeten oefenen ;-)
anyway, little thai lady verdwijnt opnieuw met mijn broek. om 11u moeten we vandaag uit onze kamers, om 10u55 staat ze opnieuw aan de deur. het wordt even heel stil: de broek gaat niet over mijn heupen..., of toch? geen zin om ze bij de 2de pasbeurt al aan flarden te trekken. van al het rugzak pakken sta ik wel een beetje in het zweet, even rustig ademhalen. daar gaat ie. de stralend zijden turkooisen broek past perfect. een iets langere rits was een oplossing geweest maar daar zijn ze hier niet op voorzien.
een goeie motivatie dus om thuis geen gram meer bij te komen... :-)
na de ochtendrituelen en het verlaten van onze kamers, duiken we nog een laatste keer chiang mai in bij wijze van afscheid. vanavond stappen we de nachttrein op naar bangkok, vanwaaruit we onmiddellijk verder reizen naar het eiland ko chang.
we verkennen chinatown nog even, pikken nog een tempel en een waanzinnige chinese "innovation" mee. primitiever dan de onze, dat wel, echt op zijn oosters maar super fascinerend: van offermaterialen over kleding, kruiden, vuurwerk, voeding, noem het en het is hier ergens te verkrijgen, al zal je even zoet zijn met het te vinden.
na dit chinese bad keren we stilaan terug naar de guesthouse, onderweg begint het te motregenen. ik ben in mijn nopjes, eindelijk wat verkoeling...
van aan de guesthouse worden we naar het station gevoerd, de trein staat al te wachten op het perron. we hebben allemaal vaste plaatsen per 2, dicht bij elkaar in de buurt. de trein is fris vanwege de airco, de zetels zijn breed en comfortabel. straks worden deze omgevormd tot perfecte bedden, afgeschermd met gordijntjes voor een optimale nachtrust. wanneer de trein in beweging komt, ontsteken we de kaarsjes voor dag's verjaardag. 34 (dus ik ben net niet de oudste ;-p) zijn t-shirt van "singha" (het locale pintje) trekt hij meteen aan. er worden nog gezelschapspelletjes gespeeld, kruiswoordraadsels gezamenlijk ingevuld, sommigen lopen op en neer naar de barwagon - waar het personeel helemaal mee uit de bol gaat?! - anderen lezen of kletsen nog wat. de lichten zouden om 22u inverbiddelijk uitgaan alsook zou de barwagon dan sluiten, in thaise tijd steekt dat allemaal iets minder nauw en kunnen we een halfuurtje langer van een pintje genieten. de lichten daarentegen blijken gewoon niet uit te gaan, wat voor de bovenslapers niet zo grappig is omdat de gordijntjes pas 10 cm onder het plafond beginnen. klaarlicht dus in mijn slaapholletje. ik mag liesbeths ooglapjes lenen en ga een heerlijke nacht tegemoet. fris, verduisterd en zalig wiegend op de kadans van voorbijglijdende spoorbiels. heerlijk! een volle nacht in dromenland.
van bangkok statie met de bus over land naar de overzet naar ko chang.
nog eens een 5tal uren bus, een uur boot, een uur songtauw (plaatselijke taxi - jeepversie van de tuktuk)
en dan eindelijk het veelbelovende strandverblijf om de vakantie af te sluiten. de groep nestelt zich in gezellige bungalows op 100m van de zee. het strandje lijkt gezellig en aangenaam. dat checken we later nog wel even... liesbeth en ik trekken nog even verder en hebben een nacht geboekt in de buddha view op bang bao pier, het volgende dorpje. the buddha view is een lounge restaurant boven de zee met gastenkamers. een van de uitbaters is jan snick, (medestudent in sint-lucas - 2 jaar hoger) ooit kreeg ik zijn kaartje, altijd bewaard en nu klaar om te ontdekken waar en wat het is.
heerlijk, zalig, rustig, paradijslijk, mooi, verbluffend, rustgevend, vriendelijk, lekker, deugddoend,...
heel fijn om jan nog eens te ontmoeten, we praten gezellig bij en luisteren naar mekaars verhalen. een schitterende plek om tot rust te komen, een fijn moment om even te onttrekken aan het leven in groep. ik geniet.
op de kaart treffen we voltreffers aan als tomaat mozzarella en chocolademousse. even heel decadent maar oh zo heerlijk!
de volgende dag - na een zalige nacht met superstille airco boven ons en klotsende zee onder ons - zijn we als herboren. de groep vindt ons op de pier. samen stappen we de boot op voor een dagje zee; snorkelen, zwemmen, zonnen,... een geslaagde dag.
's avonds nemen we chun hee nog eens mee naar de buddha view en doen we ons weer tegoed aan heel veel lekkers. we drinken, kletsen en lachen. jans gezelschap maakt het allemaal nog wat gezelliger. het uur van de taxi's is al gepasseerd maar we moeten nog terug naar onze bungalows. na een fotosessie in de buddha view en een laatste rondje op jans gezondheid, biedt hij ons zelfs een lift aan naar lonely beach, onze thuishaven. aangekomen nog eentje om de avond te besluiten. 't zijn hier echter halve liters, dus een lange babbel en wat dansen op het strand bij de strandbar maakt de avond nog gezelliger. wij zijn ondertussen al helemaal in de gin-tonic gevlogen ;-)
een superfijne avond!
dit ritueel herhaalt zich nog een tweede keer op lonely beach. jan is er die keer niet bij want ziekjes in bed met last van de luchtwegen.
we hebben een heerlijke tijd op ko chang, een fijne afsluiter van een toffe groepsreis.
natuurlijk dringt zich ook een terugreis op; songtauw, boot, bus, bangkok.
nog een laatste nacht in bangkok en een hele dag om nog wat laatste tempels en shopping te doen.
dan komt de tijd voor afscheid...
tegen 18u verlaat ik in siam II guesthouse de groep en ga ik naar de busstop. chun hee en liesbeth vergezellen me nog. het valt me toch wel zwaar. wat gaat dat allemaal geven, zo alleen?
18u45 de bus is er. rugzakken in het ruim, dikke knuffel aan liesbeth (chun hee is nog voor een allerlaatste massage gegaan)
en nu weg, verder naar ko phangan en de agama yoga school.
spannend!
De trekking was vermoeiend geweest qua inspanning maar vooral door de hitte EN door mijn wankele toestand sinds het innemen van de malariatabletten. Eens goed slapen zou me deugd doen en dus ook een wijze beslissing zijn.
Uit gewoonte en vooral om af te koelen nam ik eerst nog een koude douche - al had het water best nog wat kouder gemogen... onwaarschijnlijk hoe liesbeth al enkele uren in een diepe slaap verzonken was. hoewel ik twijfelde of ik toch ook niet nog even de stad in zou trekken naar de rest van de groep die zich vast goed amuseerde, koos ik voor de optie van mijn gezond verstand en ging ik voor de horizontale positie. Met wat belgische muziek op de oren om het geluid van de onontbeerlijke ventilator te temperen, vertrok ik naar dromenland. (+/- 23u45)
Big Buddha mag weten waarom, maar om 1u30 was ik alweer klaarwakker, badend in het zweet, exploderend van de hitte die van binnen naar buiten wou. Heel gek, maar ik zit er wel mee...
dan nog maar eens onder de douche en naar toilet. liebeth slaapt onverstoord verder. opnieuw wat muziek op de oren. het truckje werkt deze keer niet. +/- 2u, dus 22u in belgie, even smsen naar het thuisfront. evie vertrekt naar de zomerbar in antwerpen. stef zit na een lange wandeldag met juani op z'n hollands terrasje. ik kan de slaap niet vatten. nog wat parovitta's tegen een nachtelijk hongertje, de wakkere toestand houdt aan. gestommel in de gang, gelach en wensen voor een goede nachtrust... in het nederlands - 2u30 - de feestvierders van onze groep zijn thuis. ik ben klaarwakker. had dus toch beter voor de feestoptie gekozen!?
uren voor de wekker sta ik alweer onder een koude douche. wanneer mijn bed helemaal vol ligt met de inhoud van mijn rugzak en ik aan de inpakpuzzel wil beginnen, ontwaakt liesbeth langzaamaan uit een diepe slaap. een vlekkeloze nacht, 1 vlot parcours zonder nachtelijke interrupties, fris als een hoentje. ze kan er maar deugd van hebben!
tegen 7u40 wordt er op onze hotelkamerdeur geklopt. 2 thaise dametjes zijn er met onze op maat gemaakte spullen. 1 van de 2 murwt zich nog bij in onze kamer en dringt aan op een pasbeurt. tussen alle rommel en vuile kleren kruipen we in onze nieuwe garderobes. alsof we klaar zijn voor de suite van een prachtig trouwfeest. de nacht kan dus toch nog mooi eindigen ;-) (hier zijn het dus geen pompoenen om 12u en kan je dus wel in een prinses veranderen. geen feestjes in augustus? i'll be there ;-))
de topjes zitten als gegoten en zijn minutieus afgewerkt. de broek staat achteraan mijn taille wat te ver open. ik voeldoe dan ook niet aan de thaise pasvormen, in afrika daarentegen pas ik beter bij de vrouwelijke idealen... al zou ik er nog wat harder moeten oefenen ;-)
anyway, little thai lady verdwijnt opnieuw met mijn broek. om 11u moeten we vandaag uit onze kamers, om 10u55 staat ze opnieuw aan de deur. het wordt even heel stil: de broek gaat niet over mijn heupen..., of toch? geen zin om ze bij de 2de pasbeurt al aan flarden te trekken. van al het rugzak pakken sta ik wel een beetje in het zweet, even rustig ademhalen. daar gaat ie. de stralend zijden turkooisen broek past perfect. een iets langere rits was een oplossing geweest maar daar zijn ze hier niet op voorzien.
een goeie motivatie dus om thuis geen gram meer bij te komen... :-)
na de ochtendrituelen en het verlaten van onze kamers, duiken we nog een laatste keer chiang mai in bij wijze van afscheid. vanavond stappen we de nachttrein op naar bangkok, vanwaaruit we onmiddellijk verder reizen naar het eiland ko chang.
we verkennen chinatown nog even, pikken nog een tempel en een waanzinnige chinese "innovation" mee. primitiever dan de onze, dat wel, echt op zijn oosters maar super fascinerend: van offermaterialen over kleding, kruiden, vuurwerk, voeding, noem het en het is hier ergens te verkrijgen, al zal je even zoet zijn met het te vinden.
na dit chinese bad keren we stilaan terug naar de guesthouse, onderweg begint het te motregenen. ik ben in mijn nopjes, eindelijk wat verkoeling...
van aan de guesthouse worden we naar het station gevoerd, de trein staat al te wachten op het perron. we hebben allemaal vaste plaatsen per 2, dicht bij elkaar in de buurt. de trein is fris vanwege de airco, de zetels zijn breed en comfortabel. straks worden deze omgevormd tot perfecte bedden, afgeschermd met gordijntjes voor een optimale nachtrust. wanneer de trein in beweging komt, ontsteken we de kaarsjes voor dag's verjaardag. 34 (dus ik ben net niet de oudste ;-p) zijn t-shirt van "singha" (het locale pintje) trekt hij meteen aan. er worden nog gezelschapspelletjes gespeeld, kruiswoordraadsels gezamenlijk ingevuld, sommigen lopen op en neer naar de barwagon - waar het personeel helemaal mee uit de bol gaat?! - anderen lezen of kletsen nog wat. de lichten zouden om 22u inverbiddelijk uitgaan alsook zou de barwagon dan sluiten, in thaise tijd steekt dat allemaal iets minder nauw en kunnen we een halfuurtje langer van een pintje genieten. de lichten daarentegen blijken gewoon niet uit te gaan, wat voor de bovenslapers niet zo grappig is omdat de gordijntjes pas 10 cm onder het plafond beginnen. klaarlicht dus in mijn slaapholletje. ik mag liesbeths ooglapjes lenen en ga een heerlijke nacht tegemoet. fris, verduisterd en zalig wiegend op de kadans van voorbijglijdende spoorbiels. heerlijk! een volle nacht in dromenland.
van bangkok statie met de bus over land naar de overzet naar ko chang.
nog eens een 5tal uren bus, een uur boot, een uur songtauw (plaatselijke taxi - jeepversie van de tuktuk)
en dan eindelijk het veelbelovende strandverblijf om de vakantie af te sluiten. de groep nestelt zich in gezellige bungalows op 100m van de zee. het strandje lijkt gezellig en aangenaam. dat checken we later nog wel even... liesbeth en ik trekken nog even verder en hebben een nacht geboekt in de buddha view op bang bao pier, het volgende dorpje. the buddha view is een lounge restaurant boven de zee met gastenkamers. een van de uitbaters is jan snick, (medestudent in sint-lucas - 2 jaar hoger) ooit kreeg ik zijn kaartje, altijd bewaard en nu klaar om te ontdekken waar en wat het is.
heerlijk, zalig, rustig, paradijslijk, mooi, verbluffend, rustgevend, vriendelijk, lekker, deugddoend,...
heel fijn om jan nog eens te ontmoeten, we praten gezellig bij en luisteren naar mekaars verhalen. een schitterende plek om tot rust te komen, een fijn moment om even te onttrekken aan het leven in groep. ik geniet.
op de kaart treffen we voltreffers aan als tomaat mozzarella en chocolademousse. even heel decadent maar oh zo heerlijk!
de volgende dag - na een zalige nacht met superstille airco boven ons en klotsende zee onder ons - zijn we als herboren. de groep vindt ons op de pier. samen stappen we de boot op voor een dagje zee; snorkelen, zwemmen, zonnen,... een geslaagde dag.
's avonds nemen we chun hee nog eens mee naar de buddha view en doen we ons weer tegoed aan heel veel lekkers. we drinken, kletsen en lachen. jans gezelschap maakt het allemaal nog wat gezelliger. het uur van de taxi's is al gepasseerd maar we moeten nog terug naar onze bungalows. na een fotosessie in de buddha view en een laatste rondje op jans gezondheid, biedt hij ons zelfs een lift aan naar lonely beach, onze thuishaven. aangekomen nog eentje om de avond te besluiten. 't zijn hier echter halve liters, dus een lange babbel en wat dansen op het strand bij de strandbar maakt de avond nog gezelliger. wij zijn ondertussen al helemaal in de gin-tonic gevlogen ;-)
een superfijne avond!
dit ritueel herhaalt zich nog een tweede keer op lonely beach. jan is er die keer niet bij want ziekjes in bed met last van de luchtwegen.
we hebben een heerlijke tijd op ko chang, een fijne afsluiter van een toffe groepsreis.
natuurlijk dringt zich ook een terugreis op; songtauw, boot, bus, bangkok.
nog een laatste nacht in bangkok en een hele dag om nog wat laatste tempels en shopping te doen.
dan komt de tijd voor afscheid...
tegen 18u verlaat ik in siam II guesthouse de groep en ga ik naar de busstop. chun hee en liesbeth vergezellen me nog. het valt me toch wel zwaar. wat gaat dat allemaal geven, zo alleen?
18u45 de bus is er. rugzakken in het ruim, dikke knuffel aan liesbeth (chun hee is nog voor een allerlaatste massage gegaan)
en nu weg, verder naar ko phangan en de agama yoga school.
spannend!
donderdag 30 juli 2009
tussendoor
even snel tussendoor...
zit nu terug in bangkok. vertrek hopelijk vanavond naar ko phagnan.
zo meteen ticket boeken.
gauw meer!
zit nu terug in bangkok. vertrek hopelijk vanavond naar ko phagnan.
zo meteen ticket boeken.
gauw meer!
zaterdag 25 juli 2009
chiang mai zonder geheimen
nog steeds chiang mai.
ondertussen sinds gisteren terug van de trekking naar de bergvolkeren. ondertussen dacht ik dus dat ik toch een beetje kon zweten hier in thailand. nu weet ik dat ik vocht kan verliezen via elke centimeter van mijn lijf. man man man, ik geloof het zelf nog niet. echt onwaarschijnlijk hoe warm en drukkend het hier kan zijn en sommige mensen trekken dan dus toch hun stapschoenen aan, zwieren hun rugzak op hun rug en gaan op pad.
beklimmingen om u tegen te zeggen, voor mijn part dan toch. de triatleten onder ons hebben er duidelijk iets minder moeite mee. maar een jokergroep bestaat dan ook niet helemaal uit sportlui. gelukkig maar of ik had nog harder afgezien ;-)
de natuur was echt wel prachtig, de inspanningen mijn inziens dus bewonderenswaardig en de nevenactiviteiten ontspannend. een duik in de rivier, een bamboevlottentocht die iets spectaculairder mocht en een olifantentrip met gemengde gevoelens. je vraagt je best wel af wat je in zo een stoeltje bovenop dat imposant beest zit te doen, allemaal achter elkaar met begeleiders die hun dier constant aanporren en hen gebieden waar te lopen. op zich wel een mooie trip maar je kan je afvragen wat de meerwaarde ervan is en of het uberhaupt een waarde heeft deze dieren als toeristische attractie in te zetten. soit, een kleine filosofische noot tussendoor...
slapen deden we in bergdorpen bij gastvrije mensen in hun paalwoningen, voorzien van slaapplaats voor rondtrekkende groepen. weer even back to basic maar best aangenaam. broeiheet en niet altijd evident om met 14 in 1 ruimte te slapen. neem daar nog de psychedelische effecten van malarone-verbruik (malatiapillen) bij en dan schrijf je dus je nachtrust op je buik. of hij loopt uit je buik en je rept je een zestal keer per nacht naar die ingebouwde pot in de grond waar je geen toiletpapier mag ingooien... niet echt uitgerust dus. maar wel overleefd en al bij al het einde van de wereld niet. uiteindelijk wint toch ook de avonturier in jezelf en verbijt een echt globetrotter zijn miserie om ten allen tijde te genieten van het moois dat zich rondom haar voltrekt. prachtige natuur, onwaarschijnlijke geluiden en gewoon schitterend dat je van s werelds mooie plekken kan genieten.
bij terugkeer in chiang mai overvalt de drukte van een aziatische stad je dan wel even, maar even later onder de douchespoelt alle zweet samen met de laatste zuchten door de afvoer en blijft een tevreden mens over. een westers hapje in de stad kallefatert de verwende westerling dan weer op en een afsluitend degustiefje maakt dit jungle-avontuur alweer tot een schitterende belevenis en mooi gevulde pagina in het dagboek van een reiziger.
chiang mai biedt meer.
vandaag deed ik met liebeth tegoed aan een uitstap naar "the factories" op zoek naar haar fel gegeerde oosterse parasol. door sin van het guesthouse werd voor ons vervoer geregeld. eigenlijk niet goed wetend waaraan ons te verwachten, belandden we buiten het stadscentrum en kwamen we aan bij een zijde'fabriek'. we werden door een net gekleed hostesje onthaald net voorbij de inkompoort, kregen een bloemetje opgespeld en werden rondgeleid in een ruimte waar het verwerkingsproces van zijde werd uitgelegd. na een beknopte uitleg werden we naar de aanpalende ruimte begeleid. een showroom/winkel om u tegen te zeggen, bijna type schutterhofstraat, of hen die dat iets meer zegt den emernegildo zegna van vroeger onder ons in de armeduivelstraat. echt ni te doen, sjiek! maar we keken er onze ogen uit en onze handen jeukten, om te passen en uiteindelijk ook om geld uit te geven...
morgenvroeg zullen onze op maat gemaakte kleren in pure zijde afgeleverd worden in onze guesthouse. voor liesbeth een beige rokje en zwart topje. ik ben gegaan voor de turkooisen broek met zwart topje en met turkooisen print topje.
heel spannend!
deze avond hebben we nog een thaise kookcursus gevolgd. alle keukengeheimen zijn ons nu onthuld. een thema etentje bij het bekijken van de reisfoto's dringt zich dus wel op natuurlijk ;-)
't was leuk en lekker maar na ettelijke dagen tekort aan slaap, kreeg ik er een slagje van de hamer en bleek concentreren en genieten tot op het einde moeilijk.
de anderen trokken de stad nog in naar een gogobar, liesbeth ligt al te ronken sinds 20u30. ik probeer het risico te vermijden weer wakker te worden in het holst van de nacht en schrijf dus eerst mijn blog nog maar vol maar voel nu wel dat het slapensuur begint te naderen.
morgen stappen we na nog een laatste dag chiang mai, de verzadiging zal beraikt zijn, de nachttrein op naar bangkok waar we ineens verder zullen reizen met de bus naar ko chang, het eiland in het oosten vlak onder noord thailand vlak bij de camodjaanse grens. ik hoop er jan snick te ont;oeten in zijn resort, ben benieuwd. en voor de rest wacht ons nog een heerlijke welverdiende strandafsluiter!
tot op ko chang! binnen enkele dagen.
hopelijk alles goed in belgie?
groetjes!!!
ondertussen sinds gisteren terug van de trekking naar de bergvolkeren. ondertussen dacht ik dus dat ik toch een beetje kon zweten hier in thailand. nu weet ik dat ik vocht kan verliezen via elke centimeter van mijn lijf. man man man, ik geloof het zelf nog niet. echt onwaarschijnlijk hoe warm en drukkend het hier kan zijn en sommige mensen trekken dan dus toch hun stapschoenen aan, zwieren hun rugzak op hun rug en gaan op pad.
beklimmingen om u tegen te zeggen, voor mijn part dan toch. de triatleten onder ons hebben er duidelijk iets minder moeite mee. maar een jokergroep bestaat dan ook niet helemaal uit sportlui. gelukkig maar of ik had nog harder afgezien ;-)
de natuur was echt wel prachtig, de inspanningen mijn inziens dus bewonderenswaardig en de nevenactiviteiten ontspannend. een duik in de rivier, een bamboevlottentocht die iets spectaculairder mocht en een olifantentrip met gemengde gevoelens. je vraagt je best wel af wat je in zo een stoeltje bovenop dat imposant beest zit te doen, allemaal achter elkaar met begeleiders die hun dier constant aanporren en hen gebieden waar te lopen. op zich wel een mooie trip maar je kan je afvragen wat de meerwaarde ervan is en of het uberhaupt een waarde heeft deze dieren als toeristische attractie in te zetten. soit, een kleine filosofische noot tussendoor...
slapen deden we in bergdorpen bij gastvrije mensen in hun paalwoningen, voorzien van slaapplaats voor rondtrekkende groepen. weer even back to basic maar best aangenaam. broeiheet en niet altijd evident om met 14 in 1 ruimte te slapen. neem daar nog de psychedelische effecten van malarone-verbruik (malatiapillen) bij en dan schrijf je dus je nachtrust op je buik. of hij loopt uit je buik en je rept je een zestal keer per nacht naar die ingebouwde pot in de grond waar je geen toiletpapier mag ingooien... niet echt uitgerust dus. maar wel overleefd en al bij al het einde van de wereld niet. uiteindelijk wint toch ook de avonturier in jezelf en verbijt een echt globetrotter zijn miserie om ten allen tijde te genieten van het moois dat zich rondom haar voltrekt. prachtige natuur, onwaarschijnlijke geluiden en gewoon schitterend dat je van s werelds mooie plekken kan genieten.
bij terugkeer in chiang mai overvalt de drukte van een aziatische stad je dan wel even, maar even later onder de douchespoelt alle zweet samen met de laatste zuchten door de afvoer en blijft een tevreden mens over. een westers hapje in de stad kallefatert de verwende westerling dan weer op en een afsluitend degustiefje maakt dit jungle-avontuur alweer tot een schitterende belevenis en mooi gevulde pagina in het dagboek van een reiziger.
chiang mai biedt meer.
vandaag deed ik met liebeth tegoed aan een uitstap naar "the factories" op zoek naar haar fel gegeerde oosterse parasol. door sin van het guesthouse werd voor ons vervoer geregeld. eigenlijk niet goed wetend waaraan ons te verwachten, belandden we buiten het stadscentrum en kwamen we aan bij een zijde'fabriek'. we werden door een net gekleed hostesje onthaald net voorbij de inkompoort, kregen een bloemetje opgespeld en werden rondgeleid in een ruimte waar het verwerkingsproces van zijde werd uitgelegd. na een beknopte uitleg werden we naar de aanpalende ruimte begeleid. een showroom/winkel om u tegen te zeggen, bijna type schutterhofstraat, of hen die dat iets meer zegt den emernegildo zegna van vroeger onder ons in de armeduivelstraat. echt ni te doen, sjiek! maar we keken er onze ogen uit en onze handen jeukten, om te passen en uiteindelijk ook om geld uit te geven...
morgenvroeg zullen onze op maat gemaakte kleren in pure zijde afgeleverd worden in onze guesthouse. voor liesbeth een beige rokje en zwart topje. ik ben gegaan voor de turkooisen broek met zwart topje en met turkooisen print topje.
heel spannend!
deze avond hebben we nog een thaise kookcursus gevolgd. alle keukengeheimen zijn ons nu onthuld. een thema etentje bij het bekijken van de reisfoto's dringt zich dus wel op natuurlijk ;-)
't was leuk en lekker maar na ettelijke dagen tekort aan slaap, kreeg ik er een slagje van de hamer en bleek concentreren en genieten tot op het einde moeilijk.
de anderen trokken de stad nog in naar een gogobar, liesbeth ligt al te ronken sinds 20u30. ik probeer het risico te vermijden weer wakker te worden in het holst van de nacht en schrijf dus eerst mijn blog nog maar vol maar voel nu wel dat het slapensuur begint te naderen.
morgen stappen we na nog een laatste dag chiang mai, de verzadiging zal beraikt zijn, de nachttrein op naar bangkok waar we ineens verder zullen reizen met de bus naar ko chang, het eiland in het oosten vlak onder noord thailand vlak bij de camodjaanse grens. ik hoop er jan snick te ont;oeten in zijn resort, ben benieuwd. en voor de rest wacht ons nog een heerlijke welverdiende strandafsluiter!
tot op ko chang! binnen enkele dagen.
hopelijk alles goed in belgie?
groetjes!!!
dinsdag 21 juli 2009
pak chong , pimai, chiang khan, sukhotai, chiang mai
van pak chong naar pimai nu.
in de guesthouse worden we goed verwend met extra water voor onderweg, horden helpende handen voor het inladen van de minibusjes en een klein geschenkje. superenthousiast worden we uitgezwaaid en vertrekken we naar onze volgende bestemming. phimai.
onderweg enkele khmertempels te bezichtigen die een beeld schetsen hoe imposant de geloofsverering toendertijd was. het weer zit vandaag niet zo mee. druilerig en grijs maar drukkend warm. in onze plastieken regencapejes zweten we ons te pletter. sneller helemaal natgezweet onder de plastiek dan de regen die we trachten te ontlopen. eigenlijk zijn die paar druppels best verfrissend en van zware stortbuien blijven we tot nog toe gespaard.
ondertussen begint de khmerarchitectuur al zijn geheimen bloot te geven en raken we met deze tempels vlot vertrouwd. wat afwisseling is welgekomen. met onze geweldige kitsch-minibusjes rijden we verder naar de volgende bestemming, vlakbij phimai, waar we naar een gigantische boom gaan kijken. een soort park op zich. 1 boom maar de wortels schieten onder de grond terug uit en vormen zo een soort van sprookjespark. getooid met offerbloemenlinten en een hindutempeltje. een soort van animistische offerplek.
onderweg kijken we in ons busje nog naar een film, "the saint". ja hoor! alles mogelijk in deze kleine kitschkarren met een airco die de sfeer op peil houdt.
old phimai guesthouse ligt een beetje achterin in een steegje. de landlady is om en bij de 70, goedlachs en uiterst vriendelijk. een ongeloofelijk gezellige plek, waar we onze schoenen binnenshuis uit moeten doen. mijn voeten op de houten vloer
een heel huiselijk gevoel. na al dat rijden besluiten we niet al te veel maar te ondernemen en instaleert iedereen zich nog een tijdje op het terras voor het huis met een pintje, boek, gezelschapspelletje, kruiswoordraadel. in een ons door onze gastvrouw voorgesteld restaurantje worden we heel vriendelijk ontvangen en bediend door 2 katoey, de overbekende lady-boys van thailand. ze leveren prima werk en bezorgen ons een zorgeloze avond met heerlijk gevulde buiken.
het verblijf is echter maar kort. de volgende dag sporen we alweer verder naar nong kai. na 5 uur lunchen we hier eerst en worden verwelkomd met een vers opengehakte kokosnoot en superlekkere pad thai, geen kruimel meer over! in de namiddag tijd voor een surrealistisch beelden park waar wij de attractie zijn voor de plaatselijke schoolgaande jeugd ;-) s avonds komen we aan in chiang khan bij pim en huub (hij is er niet want in bangkok) jammer van deze keuze van guesthouse want we voelen ons hier een beetje de westerse melkkoeien. pim lijkt voor ons te weten wat we fijn zullen vinden en zal vrijpostig enkele activiteiten voor ons vastleggen. uiteindelijk bevalt alles ons wel maar hier is een communicatieverschil (of zelfs probleem) overduidelijk.
bij aankomst mag iedereen onmiddellijk aan tafel voor een uitgebreid maal met begeleidend optreden door de jeugd van de plaatselijke muziekschool. matthias en ik besloten vanmorgend op de trein echter hieraan niet deel te nemen en wij genieten van een gezellige avond tussen pot en pint in de gezellige straatjes van het kleine, stille chiang khan. heel gezellig en uiterst opgelucht dat we geen hele avond hoefden te kijken en luisteren naar tsjingel tsjangel bij ons eten. soms kan het wat teveel van het goede zijn...
zaterdag is iedereen dan vrij. de ganse groep, behalve chun hee, liesbeth en ik, gaat fietsen en bezoekt grotten. wij drie thuisblijvers genieten van heerlijk niets doen en kletsen. manicuren op het terrasje van de guesthouse met zicht op de mekong, echt idylisch! een heel stuk in de namiddag besluiten we toch nog even te gaan wandelen in het dorpje en komen de lustige fietsers ook thuis. we vinden een magische plek naast de mekong waar we met zijn allen dineren en genieten van het samenzijn. ik haast me hier spijtig genoeg snel naar het sanitair maar gelukkig blijft het bij 1 avond intensief toiletbezoek in ben ik er de volgende ochtend volledig vanaf. waarschijnlijk was de toch wel superlekkere soep een beetje te pikant en te vettig. ach ja, shit happens ;-)
van chiang khan naar sukhotai dan.
onderweg worden we gedropt aan het huay krating lake iets voorbij loei voor een uitgebreide lunch op een drijvend bamboevlot met rieten dak en een verfrissende duik in het zuivere water. en hoewel deze attractie dus opgedrongen werd door pim van de guesthouse in chiang khan, hebben we er toch van genoten.
het reizen is vaak erg lang en vermoeiend dus eerlijk gezegd is zo een ontspanning onderweg soms toch fijn.
in sukhotai belanden we in een schitterende guesthouse. heel stijlvol en gezellig en de gastheer spreekt frans! heel erg gek om dit te horen in thailand. blijkt dat hij 2,5jaar gestudeerd heeft in parijs. zijn bediening en toewijding is geweldig.
we springen hier nog eens de fiets op en verkennen het oude stadsdeel met opnieuw heel wat oude tempels en boeddha-beelden. t is bloedheet en drukkend vochtig, dus tegen de namiddag zijn we allemaal bekaf. meestal blijft het grootste deel van de groep liefst samen om te eten enzo. chun hee, liesbet en ik trekken er nog eens op uit in het stadscentrum om te gaan eten aan de straatkraampjes en te experimeteren met de thaise keuken. niet iedereen is even avontuurlijk ;-) de dessertjes zijn hier anders best erg te pruimen!
vanmorgen alweer de bus op naar chiang mai. dus hier zit ik nu achter een computer in een internetcafe. de indrukken waren vrij hectisch na een lange reisdag. morgen trekken we de bergen in. ik ben dus pas binnen enkele dagen terug in de bewoonde wereld.
nu dus nog rugzak pakken en nog even doorzakken bij een singha.
tot later!
in de guesthouse worden we goed verwend met extra water voor onderweg, horden helpende handen voor het inladen van de minibusjes en een klein geschenkje. superenthousiast worden we uitgezwaaid en vertrekken we naar onze volgende bestemming. phimai.
onderweg enkele khmertempels te bezichtigen die een beeld schetsen hoe imposant de geloofsverering toendertijd was. het weer zit vandaag niet zo mee. druilerig en grijs maar drukkend warm. in onze plastieken regencapejes zweten we ons te pletter. sneller helemaal natgezweet onder de plastiek dan de regen die we trachten te ontlopen. eigenlijk zijn die paar druppels best verfrissend en van zware stortbuien blijven we tot nog toe gespaard.
ondertussen begint de khmerarchitectuur al zijn geheimen bloot te geven en raken we met deze tempels vlot vertrouwd. wat afwisseling is welgekomen. met onze geweldige kitsch-minibusjes rijden we verder naar de volgende bestemming, vlakbij phimai, waar we naar een gigantische boom gaan kijken. een soort park op zich. 1 boom maar de wortels schieten onder de grond terug uit en vormen zo een soort van sprookjespark. getooid met offerbloemenlinten en een hindutempeltje. een soort van animistische offerplek.
onderweg kijken we in ons busje nog naar een film, "the saint". ja hoor! alles mogelijk in deze kleine kitschkarren met een airco die de sfeer op peil houdt.
old phimai guesthouse ligt een beetje achterin in een steegje. de landlady is om en bij de 70, goedlachs en uiterst vriendelijk. een ongeloofelijk gezellige plek, waar we onze schoenen binnenshuis uit moeten doen. mijn voeten op de houten vloer
een heel huiselijk gevoel. na al dat rijden besluiten we niet al te veel maar te ondernemen en instaleert iedereen zich nog een tijdje op het terras voor het huis met een pintje, boek, gezelschapspelletje, kruiswoordraadel. in een ons door onze gastvrouw voorgesteld restaurantje worden we heel vriendelijk ontvangen en bediend door 2 katoey, de overbekende lady-boys van thailand. ze leveren prima werk en bezorgen ons een zorgeloze avond met heerlijk gevulde buiken.
het verblijf is echter maar kort. de volgende dag sporen we alweer verder naar nong kai. na 5 uur lunchen we hier eerst en worden verwelkomd met een vers opengehakte kokosnoot en superlekkere pad thai, geen kruimel meer over! in de namiddag tijd voor een surrealistisch beelden park waar wij de attractie zijn voor de plaatselijke schoolgaande jeugd ;-) s avonds komen we aan in chiang khan bij pim en huub (hij is er niet want in bangkok) jammer van deze keuze van guesthouse want we voelen ons hier een beetje de westerse melkkoeien. pim lijkt voor ons te weten wat we fijn zullen vinden en zal vrijpostig enkele activiteiten voor ons vastleggen. uiteindelijk bevalt alles ons wel maar hier is een communicatieverschil (of zelfs probleem) overduidelijk.
bij aankomst mag iedereen onmiddellijk aan tafel voor een uitgebreid maal met begeleidend optreden door de jeugd van de plaatselijke muziekschool. matthias en ik besloten vanmorgend op de trein echter hieraan niet deel te nemen en wij genieten van een gezellige avond tussen pot en pint in de gezellige straatjes van het kleine, stille chiang khan. heel gezellig en uiterst opgelucht dat we geen hele avond hoefden te kijken en luisteren naar tsjingel tsjangel bij ons eten. soms kan het wat teveel van het goede zijn...
zaterdag is iedereen dan vrij. de ganse groep, behalve chun hee, liesbeth en ik, gaat fietsen en bezoekt grotten. wij drie thuisblijvers genieten van heerlijk niets doen en kletsen. manicuren op het terrasje van de guesthouse met zicht op de mekong, echt idylisch! een heel stuk in de namiddag besluiten we toch nog even te gaan wandelen in het dorpje en komen de lustige fietsers ook thuis. we vinden een magische plek naast de mekong waar we met zijn allen dineren en genieten van het samenzijn. ik haast me hier spijtig genoeg snel naar het sanitair maar gelukkig blijft het bij 1 avond intensief toiletbezoek in ben ik er de volgende ochtend volledig vanaf. waarschijnlijk was de toch wel superlekkere soep een beetje te pikant en te vettig. ach ja, shit happens ;-)
van chiang khan naar sukhotai dan.
onderweg worden we gedropt aan het huay krating lake iets voorbij loei voor een uitgebreide lunch op een drijvend bamboevlot met rieten dak en een verfrissende duik in het zuivere water. en hoewel deze attractie dus opgedrongen werd door pim van de guesthouse in chiang khan, hebben we er toch van genoten.
het reizen is vaak erg lang en vermoeiend dus eerlijk gezegd is zo een ontspanning onderweg soms toch fijn.
in sukhotai belanden we in een schitterende guesthouse. heel stijlvol en gezellig en de gastheer spreekt frans! heel erg gek om dit te horen in thailand. blijkt dat hij 2,5jaar gestudeerd heeft in parijs. zijn bediening en toewijding is geweldig.
we springen hier nog eens de fiets op en verkennen het oude stadsdeel met opnieuw heel wat oude tempels en boeddha-beelden. t is bloedheet en drukkend vochtig, dus tegen de namiddag zijn we allemaal bekaf. meestal blijft het grootste deel van de groep liefst samen om te eten enzo. chun hee, liesbet en ik trekken er nog eens op uit in het stadscentrum om te gaan eten aan de straatkraampjes en te experimeteren met de thaise keuken. niet iedereen is even avontuurlijk ;-) de dessertjes zijn hier anders best erg te pruimen!
vanmorgen alweer de bus op naar chiang mai. dus hier zit ik nu achter een computer in een internetcafe. de indrukken waren vrij hectisch na een lange reisdag. morgen trekken we de bergen in. ik ben dus pas binnen enkele dagen terug in de bewoonde wereld.
nu dus nog rugzak pakken en nog even doorzakken bij een singha.
tot later!
woensdag 15 juli 2009
zwetende lijven, krijsende gibbons en tempels in elke straat
hier en eerste berichtje voor de leeshongerigen...
de mijne is ondertussen gestild want we hebben net gedaan met eten; een heerlijke soep met kokosmelk, garnalen, geroosterde chili en typische aziatische groenten. yummie!
het wordt een kort berichtje. eerst en vooral omdat het internet in dit hotelletje gratis is en er dus heel veel gegadigden zijn. maar ook wel omdat ik na enkele heerlijke dagen toch al wel moe ben.
het is nu na tienen. na een heerlijke dag in de jungle en een duik in het verfrissende water van een idylische waterval, momenteel nog niet gedouchet, de rugzak moet nog gemaakt en ik hoop op een behoorlijk slaapje vannacht (kwestie van lengte, de kwaliteit is zoals gewoonlijk al meer dan behoorlijk geweest) t is hier ook een qwerty-toetsenbord, dus het gaat zowiezo niet echt vlot vooruit.
een snelle opsomming:
- goede vlucht brussel - istanbul = check
- behouden vlucht istanbul - bangkok = check
- fijne groep en toffe begeleidster chun hee = check
de aankomst in bangkok was niet echt chockerend, wel immens warm en klammig.
2 dagen bangkok zijn voorbij gevlogen. we deden ons tegoed aan heel wat nieuwe indrukken op allerlei manieren. een ontspannen boottocht in een longtailboat, een geweldige pad thai als welkomstdiner met een gezellige avondwandeling langs de vele eetkraampjes langs de straten. de tweede dag smeten we ons al meteen in een fijn avontuur - fietstocht door chinatown en de buitenwijken van bangkok. echt supertof! steegjes door, markten door, voorbij tempels, net niet over de vele slapende straathonden, op de longtailboot, door de brede buitenwijkstraten, door de bananenplantages, over bruggetjes, langs scholen,...
gezien we om 8uur al op de fiets zaten bleef er nog een hele lange namiddag over. tijd voor een bezoek aan de grand palace met o.a. de tempel van de smaragden boeddha, heel indrukwekkend complex, een streling voor oog en hart. zelfs onder de gedoseerde regendruppels heerlijk vertoeven. na deze eerste tempelduik nog niet voldaan en verder naar wat pho, waar de liggende boeddha zich bevindt, 15m hoog, 40 m lang. alweer impressionant. daarna met de tuk tuk terug naar het pension, tijd voor een afternoon nap ;-) zalig!!!!!
dinsdag trekken we op tijd verder, eerst met tuk tuk naar het station, we worden zeer bedreven om met onze grote rugzakken toch per 3 tot op onze bestemmimg te geraken. nog snel lopen naar het juiste perron en met zn 14 de trein op voor 2 uur, naar ayuthaya.
hier hebben we wel eens zin om wat te wandelen, dus schudden we snode tuk tukdrivers af en trekken we onze stoute schoenen aan richting oud stadsgedeelte om de vele ruines in khmer-architectuur te bewonderen. alweer om ter indrukwekkendst en tot de verbeelding sprekend.
s avonds nemen we opnieuw de trein naar pak chong waar we vandaag de jungle introkken. het khao yia national park is sjiek, voorzien van degelijke betonnen banen wat het wat steriel maakt maar eens je de weg verlaat en het groen in duikt zit je echt in de jungle. krijsende gibbons begroeten ons al gauw, of joelen ze ons uit? voor ons allessinds een machtig zicht, ook de olifant die we in de verte de bergflank zien beklimmen. de vele soorten spinnen, insecten, ook een schorpioen, neushoornvogel, slangen,... maken deze dag tot een geweldig avontuur. de kers op de taart de duik in het verfrissende water van de waterval uit de film van the beach. de leo ben ik in het water niet tegengekomen ;-)
morgen trekken we verder noord-oost met onderweg enkele khmer tempels op het programma tot we in pimai arriveren. alweer genoeg te beleven dus.
het moet allemaal een beetje beknopt (voor zover me dat lukt...) maar binnen enkele dagen is er wat vrije tijd int verschiet en dan kruip ik eens deftig in mijn pen.
nu toch al een beetje op de hoogte.
hopelijk alles ok in belgie? mooi weer?
hier heel warm, nog geen stortbuien, maar zweten als de beesten, zelfs ik,... je gelooft het vast niet maar het kan dus toch :-)
toedels! noedels
nog een laatste singha, dan douche onder en bed in.
de mijne is ondertussen gestild want we hebben net gedaan met eten; een heerlijke soep met kokosmelk, garnalen, geroosterde chili en typische aziatische groenten. yummie!
het wordt een kort berichtje. eerst en vooral omdat het internet in dit hotelletje gratis is en er dus heel veel gegadigden zijn. maar ook wel omdat ik na enkele heerlijke dagen toch al wel moe ben.
het is nu na tienen. na een heerlijke dag in de jungle en een duik in het verfrissende water van een idylische waterval, momenteel nog niet gedouchet, de rugzak moet nog gemaakt en ik hoop op een behoorlijk slaapje vannacht (kwestie van lengte, de kwaliteit is zoals gewoonlijk al meer dan behoorlijk geweest) t is hier ook een qwerty-toetsenbord, dus het gaat zowiezo niet echt vlot vooruit.
een snelle opsomming:
- goede vlucht brussel - istanbul = check
- behouden vlucht istanbul - bangkok = check
- fijne groep en toffe begeleidster chun hee = check
de aankomst in bangkok was niet echt chockerend, wel immens warm en klammig.
2 dagen bangkok zijn voorbij gevlogen. we deden ons tegoed aan heel wat nieuwe indrukken op allerlei manieren. een ontspannen boottocht in een longtailboat, een geweldige pad thai als welkomstdiner met een gezellige avondwandeling langs de vele eetkraampjes langs de straten. de tweede dag smeten we ons al meteen in een fijn avontuur - fietstocht door chinatown en de buitenwijken van bangkok. echt supertof! steegjes door, markten door, voorbij tempels, net niet over de vele slapende straathonden, op de longtailboot, door de brede buitenwijkstraten, door de bananenplantages, over bruggetjes, langs scholen,...
gezien we om 8uur al op de fiets zaten bleef er nog een hele lange namiddag over. tijd voor een bezoek aan de grand palace met o.a. de tempel van de smaragden boeddha, heel indrukwekkend complex, een streling voor oog en hart. zelfs onder de gedoseerde regendruppels heerlijk vertoeven. na deze eerste tempelduik nog niet voldaan en verder naar wat pho, waar de liggende boeddha zich bevindt, 15m hoog, 40 m lang. alweer impressionant. daarna met de tuk tuk terug naar het pension, tijd voor een afternoon nap ;-) zalig!!!!!
dinsdag trekken we op tijd verder, eerst met tuk tuk naar het station, we worden zeer bedreven om met onze grote rugzakken toch per 3 tot op onze bestemmimg te geraken. nog snel lopen naar het juiste perron en met zn 14 de trein op voor 2 uur, naar ayuthaya.
hier hebben we wel eens zin om wat te wandelen, dus schudden we snode tuk tukdrivers af en trekken we onze stoute schoenen aan richting oud stadsgedeelte om de vele ruines in khmer-architectuur te bewonderen. alweer om ter indrukwekkendst en tot de verbeelding sprekend.
s avonds nemen we opnieuw de trein naar pak chong waar we vandaag de jungle introkken. het khao yia national park is sjiek, voorzien van degelijke betonnen banen wat het wat steriel maakt maar eens je de weg verlaat en het groen in duikt zit je echt in de jungle. krijsende gibbons begroeten ons al gauw, of joelen ze ons uit? voor ons allessinds een machtig zicht, ook de olifant die we in de verte de bergflank zien beklimmen. de vele soorten spinnen, insecten, ook een schorpioen, neushoornvogel, slangen,... maken deze dag tot een geweldig avontuur. de kers op de taart de duik in het verfrissende water van de waterval uit de film van the beach. de leo ben ik in het water niet tegengekomen ;-)
morgen trekken we verder noord-oost met onderweg enkele khmer tempels op het programma tot we in pimai arriveren. alweer genoeg te beleven dus.
het moet allemaal een beetje beknopt (voor zover me dat lukt...) maar binnen enkele dagen is er wat vrije tijd int verschiet en dan kruip ik eens deftig in mijn pen.
nu toch al een beetje op de hoogte.
hopelijk alles ok in belgie? mooi weer?
hier heel warm, nog geen stortbuien, maar zweten als de beesten, zelfs ik,... je gelooft het vast niet maar het kan dus toch :-)
toedels! noedels
nog een laatste singha, dan douche onder en bed in.
zaterdag 11 juli 2009
Thailand, het land van de glimlach
nog enkele uurtjes voor afreis...
daar gaat ze alweer, hoor ik jullie denken. klopt! nog maar 9 maanden geleden stapte ik op het vliegtuig voor een heerlijke reis naar mijn geliefd afrika. maar een mens leeft graag in blijde verwachting en dus 9 maanden later, stap ik opnieuw op een vliegtuig richting onbekend azië. een bestemming die ik al enige tijd met veel nieuwsgierigheid gade sla. nu dus tijd om er een eerste stukje van te ontdekken.
hier zit ik dan...
vertwijfelend starend achter het scherm, nog volop in en uit te pakken wat er nu écht niet of net wél in die rugzak meemoet, nog eens wegend of het wel draagbaar zal zijn, de laatste afwas te doen (dat houdt me nog even hier en nu en helpt de zenuwen te bedaren), prutsend, frullend en wachtend me af te vragen wat me in godsnaam weer heeft bezield persé 4,5 week er op uit te trekken naar een voor mij totaal onbekend continent,...
the usual dus, vooraleer je aan een avontuur begint. een ontdekkingstocht die schijnbaar telkens weer onvermijdelijk blijkt, gezien een onstuitbare drang om te reizen mij keer op keer overmant.
ik probeer hier de komende weken weer wat van mijn indrukken na te laten. hoewel ik niet weet hoe goed me dit zal lukken? ik reis de eerste 3 weken in groep (JOKER) en trek nadien nog 12 dagen alleen verder. spannend!
wie zin heeft leest mee. en voor hen die gewend waren aan regelmatige www.tamtamafrikan.be-leesvoer (blog van mijn broer die sinds eind juni terug is van 10 maanden met de jeep, en zijn lief!, door west-afrika), kan ilsi-afrika misschien een schrale troost wezen.
dank aan allen die mij opnieuw steunen er voor te gaan.
altijd grote dromen, maar steeds weer dat kleine hartje...
jullie aanmoedigingen doen deugd!
tot binnenkort!
en geniet, dat zal ik zeker ook doen!
daar gaat ze alweer, hoor ik jullie denken. klopt! nog maar 9 maanden geleden stapte ik op het vliegtuig voor een heerlijke reis naar mijn geliefd afrika. maar een mens leeft graag in blijde verwachting en dus 9 maanden later, stap ik opnieuw op een vliegtuig richting onbekend azië. een bestemming die ik al enige tijd met veel nieuwsgierigheid gade sla. nu dus tijd om er een eerste stukje van te ontdekken.
hier zit ik dan...
vertwijfelend starend achter het scherm, nog volop in en uit te pakken wat er nu écht niet of net wél in die rugzak meemoet, nog eens wegend of het wel draagbaar zal zijn, de laatste afwas te doen (dat houdt me nog even hier en nu en helpt de zenuwen te bedaren), prutsend, frullend en wachtend me af te vragen wat me in godsnaam weer heeft bezield persé 4,5 week er op uit te trekken naar een voor mij totaal onbekend continent,...
the usual dus, vooraleer je aan een avontuur begint. een ontdekkingstocht die schijnbaar telkens weer onvermijdelijk blijkt, gezien een onstuitbare drang om te reizen mij keer op keer overmant.
ik probeer hier de komende weken weer wat van mijn indrukken na te laten. hoewel ik niet weet hoe goed me dit zal lukken? ik reis de eerste 3 weken in groep (JOKER) en trek nadien nog 12 dagen alleen verder. spannend!
wie zin heeft leest mee. en voor hen die gewend waren aan regelmatige www.tamtamafrikan.be-leesvoer (blog van mijn broer die sinds eind juni terug is van 10 maanden met de jeep, en zijn lief!, door west-afrika), kan ilsi-afrika misschien een schrale troost wezen.
dank aan allen die mij opnieuw steunen er voor te gaan.
altijd grote dromen, maar steeds weer dat kleine hartje...
jullie aanmoedigingen doen deugd!
tot binnenkort!
en geniet, dat zal ik zeker ook doen!
Abonneren op:
Posts (Atom)