"Life is a balance of holding on and letting go" - Rumi

weer 2 weken verder.

dagen gevuld met allerlei bezigheden

over het algemeen overgoten met zon

en zonder twijfel beleefd met buitengewoon groot plezier en veel dankbaarheid.

mijn creatie proces - de hoofdreden van mijn verblijf hier - verloopt met ups and downs.

evenwicht vinden tussen creëren, exploreren, genieten en ‘contempleren’, het blijft een uitdaging.

vorige week had ik er nog een heel boeiend gesprek over met Mandy. ze liet me (nog maar eens) inzien dat deze tijd hier een gigantische rijkdom is en dat ik die ook zo moeten kunnen beleven. nu ik de ruimte heb om te experimenteren, te spelen en uit te proberen, moet ik dat ook doen. ondertussen zit zij in de positie waarin mensen van haar verwachten dat ze creëert & produceert en moet ze bovendien een inkomen zien te genereren uit haar creatieve proces. dat zorgt voor veel meer druk en spanning dan wanneer je nog de tijd en kans hebt om lekker uit te zoeken wat en hoe je het nu juist wil doen.

ik vrees dat ik al zo lang in een resultaatgericht ritme leef, dat ik het moeilijk vind om dat allemaal los te laten. maar mijn levensstijl- en ritme hier, dwingen mij daar nu wel toe. 

ja, het leven hier bevalt mij wel.

al zou ik het wel iets anders aanpakken, mocht ik mijn eigen stek hier hebben. meedraaien in de Martins-family is geweldig, begrijp me niet verkeerd, maar niet compleet mijn ding. ik bewonder hun enthousiasme, openheid en gastvrijheid enorm! ik leer hier assertiever te zijn en helemaal eerlijk te zijn (vooral met mezelf), zij ontdekken hoe iets meer rust en kalmte kunnen bijdragen tot wat minder chaos ;-)

de rijkdom van een leven met kinderen is enorm.

ik geniet van het aandacht geven en word warm van hun nieuwsgierigheid en bewondering naar mij toe.

het was zalig Mieke gemotiveerd te zien studeren voor haar examens en geweldig haar te horen komen vertellen hoe goed haar resultaten zijn. het deed me ontzettend deugd haar te motiveren en ondervragen bij haar studies Afrikaans. die resultaten zijn nog niet bekend, maar zullen ook wel knap zijn.

Emma heeft het wat lastiger de laatste dagen. is het de drukte, het einde van het schooljaar, wat meer aandacht naar Mieke vanwege al dat studeren én haar verjaardag? ’t is een talentje op zich! heel expressief, sportief (zwemt als enige grade 2 tussen allemaal grade 3 & 4!) en creatief. ze komt onwaarschijnlijk gebekt uit de hoek! pas in maart wordt ze 9, worstelt nog een beetje met lezen en hoewel ze zo mondig is, vertelt ze absoluut niet gauw wat op haar lever ligt. maar ze staat haar mannetje en zoekt haar plek, in het gezin, op school, op de turnmat, in het zwembad,…

opnieuw evenwicht zoeken dus. 

tussen een grote en een kleine (in leeftijd én gestalte!), tussen blond en bruin, tussen aankomende puber en spontaan ongeremd kind, tussen emotioneel en mokkend, tussen drama queen en schattig, tussen zorgenmaker en loskop, tussen bijna tienermeisje en tom boy. tussen Mieke en Emma.

en hoewel dat leven met kinderen zo geweldig en verrijkend is, blijf ik toch blij dat het de mijne niet zijn ;-)

ik geniet enorm, maar ook van de momenten dat ze naar school zijn, dat ik heel af en toe eens alleen thuis ben, dat ik me terugtrek op mijn kamer om yoga te doen - hier vooral vermeld onder “ilse is meditating, you musn’t disturb her for at least an hour” :-D - dat we naar het atelier trekken en ons ding doen,…

het is ook allemaal geen probleem in dit gezin. ieder neemt zijn plekje in en bakent dat wat af voor zichzelf. van Mandy wordt wat meer verwacht dan van ieder ander, maar ook zij zou het niet echt heel anders willen.

ik zou in ieder geval kiezen voor meer ruimte voor mezelf, wat meer rust & stilte en een pak meer organisatie & orde ;-)

artistiek gewis is het tot nog toe jammer genoeg nog niet echt gelukt samen aan iets te werken.

de nasleep van Mandy’s tentoonstelling betekende nog heel wat rompslomp. eerst en vooral was er de verhuis van haar studio, ook nog wat administratie en het schrijven van een ‘proposal’ voor samenwerking met een zijdekwekerij in Madagaskar. eerst en vooral om er op onderzoek te gaan en bij een tweede verblijf om er met de medewerkers te bouwen aan een grote artistieke installatie in zijde. we houden onze duimen gekruist dat dit voorstel wordt goedgekeurd en dat ze de nodige fondsen krijgt toegewezen. dat zou misschien ook nog wel een avontuur voor mij kunnen betekenen… ;-)

nu mijn tijd hier stevig begint te korten, geraken we meer en meer ‘involved’ in onze nieuwe werkplek en leren we als maar meer inspirerende mensen kennen. morgen (dinsdag 24.11) komt Carlos ons bezoeken. Mandy studeerde nog met hem. hij is modeontwerper maar ook meubelontwerper, beeldhouwer en fine-artist. we bezochten zijn werkplek vorige woensdag en hadden vleugels toen we daar vertrokken. ongelooflijk inspirerend man met bakken gedrevenheid en enthousiasme! 

verder staan er nog wat bezoeken op ons programma, maar ik ben even niet meer mee met de hele planning ;-) de deugden van het vrije leven! gewoon volgen waar het je past :-D

en verder werken aan mijn probeersels en creaties natuurlijk!

het wordt een gok of ik mijn zaaddozen ga thuiskrijgen, maar dat zien we wel als het zover is…

onze kampeertrip naar de Drakensbergen afgelopen weekend heeft weer wat ‘clarity of mind’ en inspiratie gegeven. ik weet dus weer wat doen in mijn speeltuin!

vandaag wordt thuiswerk (auto binnen voor onderhoud), morgen en de rest van de week atelier!

(ik schrijf dit met mijn rug in de ochtendzon aan de rand van het zwembad met 2 schatjes aan mijn zij - Leo de golden retriever en Paisley de sausage dog. Bliss! Bijna 9u nu, een schoon uur om creatief te beginnen zijn)

en verder ga ik vandaag navragen hoe veilig het is om met Kenyan Airlines - 2 tussenlandingen en dus 3 vliegtuigen - terug huiswaarts te keren naar een Europa in rep en roer en in hoogste staat van paraatheid.

geef mij dan precies toch Jo’burg maar!

ik hoop dat jullie ginder nog een leven hebben naast al die chaos en dreiging?

geniet van een nieuwe week.

enjoy every bit of it to the fullest!! i surely will!!

love, sun & lots of big hugs!!! XXxx

Happiness Is Not a Matter of Intensity

But of Balance,

Order,

Rhythm and Harmony

Thomas Merton

home is where the heart is

hello you all out there!

how’z it?

i’m fine thanks and yourself?

3 weken South Africa…

really?

really!

it’s gone fast!!

but it also feels as if i’ve never left here.

het valt eigenlijk helemaal niet te beschrijven hoe deze zeer bijzondere band in elkaar zit.

Mandy is absoluut als familie voor me, net als haar hele gezin: haar man, Gary & 2 dochters, Mieke & Emma. maar ook haar ganse familie: ouders, schoonouders, tantes, nonkels, neven en nichten.

haar familie is mijn familie. zo word ik benaderd, en zo voel ik me echt. een band als geen ander!

en hoewel we mekaar maar gemiddeld om de 3 jaar zien, klikt het buitengewoon goed.

vanaf het eerste uur van aankomst tot het moment dat ik dit schrijf, zit alles onwaarschijnlijk snor en gaan we met elkaar om alsof er nooit tijd weg van elkaar is tussen geweest.

het is de meest bijzondere vriendschapsband die ik ooit heb mogen ervaren.

ik werd dus uiterst warm & vrolijk door 3 overenthousiaste meiden opgepikt van het vliegveld. :-)

meteen de volgende dag pakten we onze biezen en trokken we Noord-Westwaards naar Pilanesberg. Daar verbleven we een heel weekend in het nature reserve Bakubung.

Mandy’s ouders hadden deze time-share maanden geleden vastgelegd maar werden in tussentijd uitgenodigd voor een trouwerij, waardoor ze 4 dagen van hun boeking niet konden benutten. die kregen wij dus aangeboden!

Gary trof ons ter plaatse in de late vrijdagnamiddag want was 2 dagen op de baan geweest in Botswana voor zijn werk. ’s Avonds vervoegde uncle John, Gary’s broer, ons nog en zo beleefden we een super tof en ontspannen eerste weekend samen.

alweer geweldig aan deze familie is dat iedereen zich uitermate op zijn gemak voelt en ongeremd zijn ding kan en mag doen. de eerste ochtend gingen Mandy & ik dus op een game drive. wij vinden dat allebei de max! terwijl Gary en de kinderen liever wat rondhangen en eens gaan zwemmen. Zij maakten van deze trip dan ook gebruik om naar Suncity te gaan, een welbekend en aanpalend recreatief park met o.a. een zwem- & wildwaterparadijs. google maar eens Suncity - je zal al snel begrijpen waarom ik liever om 4u45 op stond om beestjes te gaan kijken! ;-)

een hit van een weekend dus! met tijd om te relaxen en te middagdutten, heerlijk te genieten van een glaasje Zuid-Afrikaanse wijn terwijl de braai staat te sissen, grazende neushoorns, parende olifanten, vanalles anders (zie foto’s op  instagram & FB) en zelfs een drinkende luipaard te aanschouwen, verfrissend te duiken in het zwembad, natuurlijk ook om rugby & soccer te volgen in de bar en bij te praten, te vertellen en levenswijsheden te delen tijdens nachtelijke uren op het terras.

wat een aftrap van mijn verblijf!!

de dagen erop volgend waren doordeweekse dagen. ik pikte snel de draad weer op van het dagelijkse leven in Sadiestreet - Johannesburg.

what a bliss!

ochtendlijke taferelen in de keuken, rush hour in traffic, drop off’s at saint-mary’s assumption (meisjesschool), Mandy’s atelier verhuizen van Assemblage naar Nuggetsquare, schoolmeisjes terug oppikken, verder rijden naar bijna de andere kant van de stad voor gymnastic of dansles, thuiskomen en huiswerk maken, of tussendoor nog even met de honden gaan wandelen, avondeten bereiden in chaos, buiten eten, girls in bed, opruimen en ongeremd bijkletsen, honderduit giechelen, tevreden gaan slapen,…

een ritueel dat zich dagelijks herhaalt, nog steeds niet verveelt en mij behoorlijk goed afgaat ;-)

het tweede weekend ging er al wat steviger aan toe! ;-)

Halloween op het programma. Nanna & granddad (Gary’s ouders) nodigden ons uit om in hun buurt te komen vieren. de meisjes een hele week geëxiteerd over hun outfits en rekwisieten. het kostte me 3 avonden en wat nachtelijke uren om Emma’s cheer-leader pompons op tijd klaar te hebben, maar het was great fun! de meisjes zagen er dan ook geweldig uit!

de pick-nick in het park bij Beryl & Collins huis was heerlijk. ik werd helemaal verwend met een hoop home made veggie food en Mandy kocht een flesje bubbels waar ik heerlijk mee van genoot. rond een uur of 4 was elke man uit het gezelschap verdwenen, want het was voetbal… toen het out of the blue begon te regenen, werden al onze spullen gelukkig toch snel opgepikt met de bakkie en koelden wij lekker af onder de kortstondige regendruppels. de pret ging verder ten huize Martin (Collin & Beryl - schoonouders Mandy). ik weet zelfs niet wie de wedstrijd uiteindelijk won, maar dat was dan ook niet belangrijk, we hadden gewoon great fun!

de rest van het weekend was er om uit te rusten, rond te hangen en te genieten. het was ontzettend heet en dus echt lui hangweer.

een tweede ‘werk’week bood eindelijk echt tijd voor productiviteit.

geen toeval ook dat Mandy’s nieuwe atelier omringd wordt met schitterende bomen die prachtige zaaddozen dragen. een fascinatie van me sinds de jaren dat ik hier kom. een inspiratiebron voor mijn creaties. meteen dus de koning te rijk op deze creatieve plek.

de drang en goesting om eindelijk aan het creëren te gaan werd ook als maar groter. fijn dus dat we daar eindelijk aan konden beginnen. ik althans toch. Mandy is momenteel nog in organisatie- & administratiemodus. maar onze gesprekken zijn inspirerend en we steunen mekaar in elkaars bezigheden.

mijn creatieproces verloopt in stukjes & beetjes, maar het voelt erg fijn en zoekt langzaam zijn weg. ik zie wel waar het me brengt en hoe het verloopt. ik geniet van elk moment en laat alles natuurlijk stromen. iets wat ik in lange tijd niet meer heb beleefd op artistiek vlak.

afgelopen weekend was er eentje vol emotie.

op vrijdagavond was het optreden en prijsuitreiking in de gymnatics school van de meisjes. omdat Gary en Mandy uitgenodigd waren bij een werkrelatie van Gary, konden zij er niet bij zijn. dus was de hele delegatie grootouders van de partij en ik natuurlijk ook. heerlijk om die meiden hun ding te zien doen op de mat! en ze vielen in de prijzen ook! dat sloten we af met een etentje bij de Italiaan met Pops, grandma, Mieke, Emma & ik. zo gezellig, echt family time!

zaterdag nog een laatste verhuis van een zetel en wat kasten naar Mandy’s nieuwe atelier in het centrum van Jo’burg (op een weekenddag zonder files of ongelukken zo’n 25 min van huis), daarna Emma afgezet op een verjaardagsfeestje en onder sista’s een middagje “27 boxes” in Melville. Een site waar 27 containers omgebouwd zijn tot een soort van design & craft winkeltjes en gezellige eettentjes, met life-optredens. heel cool & relax.

zaterdagavond alweer uit eten om de laatste avond van Pops & Pauline (Mandy’s ouders) in Jo’burg te vieren. alweer een warme familieavond.

zondag nog meer op het programma. wat gezonde ochtendchaos (al wordt die mij soms ook wel wat teveel bij tijden - dit weekend heb ik me noodzakelijker wijs 3x terug getrokken om te mediteren / yoga te doen, kwestie van wat innerlijke rust te handhaven) gevolgd door een uitgebreid familieontbijt met spek, eieren, warme tomaten, gebakken champignons. je kent dat, het echte engelse ontbijt. dan Mum & Pops uitgewuifd met de nodige tranen, het vervolg van de ochtendchaos en dan opnieuw on the go. eerst langs het shopping center, dan richting de school van de meisjes voor een concert van alle muziekleerlingen. Emma speelde een solootje op de piano. er waren een 20-tal acts, de meeste erg schattig, enkele echt met kippenvel en natte ogen… ;-)

en dat zijn dan de Martin-weekends. hectic and busy but extremely warm & joyful.

ik kan het niet genoeg zeggen, i am such a lucky girl to be able to share time with them. i feel extremely blessed and am deeply grateful for that!

ondertussen halverwege mijn verblijf…

nog 3 weken te gaan!

met nog massa’s plannen op het agenda. de kalender staat voor elk komend weekend vol. etentjes & braais ter ere van mijn verblijf hier zijn geregeld, vrienden uitgenodigd, een weekend kamperen in de Drakensbergen is geboekt. mijn werkweken zal ik ook nog nuttig en gepassioneerd vullen.

deze week op donderdag vieren we Miekes verjaardag, al start ze ook haar examens. maar feesten zullen we al is het maar met een beetje Belgische chocolade en vrolijke cadeautjes & feestversiering van de Hema. (een topper in deze familie!)

nog zoveel om van te genieten!!!

not thinking of coming back at all :-p

love you all, lots & lots.

geniet van de komst van de goedheilig man, van de heerlijke herfstdagen (die naar ik verneem erg mild & zonnig zijn) en van zorgeloze vrijheid (gaan & staan waar je wil op elk moment van de dag of nacht - onbestaand hier en vast het enige dat ik oprecht mis in voor de rest een fantastisch prachtig land).

hugs & kisses 

and sunshine in all of your hearts! 

heart emoticon

mus XX

* voor meer foto's verwijs ik jullie graag door naar mijn instagram account:

https://instagram.com/mus_ilse/

* dezelfde foto's, en af en toe eens een extraatje, worden eveneens gedeeld op Facebook.

#40daysto40

in een sneltempo is 1 september achter me gebleven en zijn talrijke atelierdagen, 2 creatieve ontmoetingen met bevriende kunstenaars en enkele road trips naar kunstzinnige plekken gepasseerd.

Smakelijk, met delicieuse teugen heb ik van de afgelopen 40 dagen genoten en heb ik wat zich aandiende in me opgenomen.

Met een moeiteloosheid die mezelf verbaasde, heb ik thuis de juiste plek en een passend tempo gevonden om me aan het experimeteren te wijden. Met de enthousiaste aanmoedigingen van Stef voelde ik me vanaf de aanvang gesteund in mijn spannende avontuur. Het 24/7 samen in hetzelfde huis zijn en dus plaats en tijd delen verliep tot op heden vlekkenloos tegen onze beider verwachtingen in.

Bewuste keuzes en bezonnen beslissingen hebben dus duidelijk gigantische impact op je levenskwaliteit, dat staat vast.

En afgelopen weekend was er dan de tellerwijziging en schoof er langzaam een 4 op de plaats waar zovele jaren een 3 had gestaan. Het werd een heerlijk weekend vol warmte, vriendschap en veel plezier. Dagen waarin ik overspoeld werd door het besef dat ik zo ontzetted goed omringd ben! En de absolute bevestiging dat je hart volgen gewoon klopt. Dat leven met je zintuigen op scherp, je analytische geest helpt naar stand-by modus te brengen en je bewustzijn uitermate vergroot.

In mijn ateliertje achter mijn naaimachine, over mijn werktafel gebogen, met schaar, naald of inktspatel in de hand, dat leegt mijn hoofd, opent mijn hart, laat mijn zintuigen zingen & dansen. Maar bovenal zet het de tijd stil, geeft het eindeloze rust. Daagt het me uit om verder te doen, opnieuw te beginnen, los te laten, uit te proberen, in vraag te stellen, tevreden te zijn, verwachtingen te vergeten.

Gewaagde beslissingen nemen, laat de intensiteit van je leven stijgen, lokt je uit je kot, schudt je wakker!

En ik slaap beter dan ooit! ;-)

Enfin, ik wist niet goed wat ik hier zou gaan neerpennen toen ik me ervoor neerzette. Bij het herlezen tref ik min of meer een filosofisch traktaat. Misschien heb ik een roeping gemist..? ;-)

De quarantaine is nog niet afgelopen, het kan dus nog alle richtingen uit!

Laat ik eerst verder gaan naar het Zuiden – Zuid-Afrika, Johannesburg.
Volgende week, vertrek, voor 6 weken / 40 dagen (om in het thema te blijven :-D ) naar mijn tweede thuis.

Geen verwachtingen, alles open, 1 voornemen: creatief actief zijn, geen doelen, geen eisen.

Als het tot iets ongelofelijks komt, dat jullie moeten gezien hebben, stuur ik een uitnodiging voor een gallerijbezoek ;-)

Ik kijk uit naar deze volgende paragraaf in de nieuwe episode!!

1 september. een uitzonderlijk avontuur, een bijzondere reis...

het blijft een feit. uitkijken naar een nieuw avontuur is minstens even spannend en deugddoend dan de belevenis zelf.

van 2015 zijn er vandaag 8 maanden beleefd, gepasseerd, volbracht en door mij ook erg uitgekeken naar...

1 september heeft nog nooit het gevoel, de betekenis en het vooruitzicht gehad als de 38 voorgaande 1 septembers in mijn leven.
1 september 2015 is een startschot, een knal, de aftrap van een klein avontuur in een gewoon verder draaiend geheel.
dus 1 september 2015 is net zo goed een doordeweekse dinsdag. ware het niet dat ik vanochtend niet naar de bushalte op de Groenplaats hoefde te stappen, hoewel ik toch op het gebruikelijke uur van een gewone werkdag mijn bed uitrolde. deze keer met een ander gevoel, want ja, ik ben al een tijdje aan het uitkijken naar deze heel gewone eerste dinsdag van september.

vandaag is de eerste dag van de komende 7 maanden, dat ik niet naar de bushalte op de Groenplaats zal wandelen, dat ik even flink als op een gebruikelijke werkdag mijn bed zal uitrollen, maar dat ik mij na mijn ontbijt niet naar de bushalte, maar naar 'boven' begeef. mijn 'atelier' - what's in a name / een kamertje van 3,5 bij 3 onder het dak - juicht en ik ook!

een cadeau aan mezelf dat ik symbolischer wijze 40 dagen voor datum mezelf offreer en waar ik 'ikweetnihoe' blij mee ben! een keuze waar ik - als über Weegschaal - geen seconde over getwijfeld heb. geen stress, geen twijfel, geen paniek. gewoon goed geluisterd naar mezelf.
ik mag van mezelf 7 maanden knoeien en prutsen en ontdekken en proberen en maken en creëren en verzinnen en fantaseren en en en ...
elke dag opnieuw, intens of rustig, gericht of ongeleid, alleen of met anderen, thuis of ergens anders.
ik mag, 7 maanden lang.
alleen mogen, niks moeten. geen TO DO-lijstjes, alleen TO BE-reeksen.
niet meer uit-kijken, alleen nog maar in-zien.

mijn 1ste september was alleszins de aftrap van een uitzonderlijk avontuur, een bijzondere reis en ik heb me al goed geamuseerd.
ik hoop dat deze eerste .school.werk.droom.vakantie.rust.dins.dag voor iedereen zo uitdagend of motiverend mag zijn als voor mij! hij is nog niet helemaal om, ge kunt nog van start gaan!