terug thuis...
een heerlijk weerzien met stef, eindelijk. de reunie voelt zo natuurlijk na 4 en een half weken scheiding.
er valt natuurlijk veel te ontdekken, tenslotte gebeurt en verandert er wel wat gedurende meer dan een maand. spannend dus en fijn. maar ook heel vertrouwd en aangenaam, dus heel comfortabel om weer 'thuis' te zijn in het gezelschap van mijn soulmate. we zijn dan ook nooit echt alleen geweest. heerlijk toch!
maar vooraleer dat heerlijk weerzien te kunnen ervaren nog een zeer stevig reisschema om van het eiland tot in brussel te komen...
maar ook dat overleefd een mens.
na zoveel dagen intensief yoga beoefenen en regelmatig mediteren, wordt je iets beter in de kracht van het nu - het leven in het moment. dat helpt enorm als je zo'n stevige reis voor de boeg hebt.
eerst de boot.
de golven, de horizon, de zonsondergang, het voelen van de wind door je haren, het verdwijnen van ko phanang uit het zicht, afscheid van hele mooie dagen; de deugddoende yoga, de inspirerende nieuwe vrienden, het culinair-orgastisch vegetarische eten, het warme maar met de zeewind superaangename weer, sommige blue lagoon-lijkende stranden, de elastische tijd, ...
dan de bus.
op weg naar het station, suratthani by night, eten op straat, drankvoorraad aankopen voor de komende 12 uren trein, wachten in het station, 1 uur vertraging...
heerlijke treinbedden, gordijntjes voor elk bedje, de kadans over spoorbiels, een heerlijke nachtrust, het glijden door thaise landschappen, rijstvelden, bananenbomen, kleine stationnetjes, ochtendlijke marktrituelen, de ganse familie op een bromfiets, wemelende mieren in het ochtendverkeer, binnen frisse airco, buiten zwoele warmte...
en dan eindelijk bangkok.
het hartelijke weerzien in en met de hoofdstad, de laatste solo rit op de tuktuk - toch nog beetje wringen met al die bagage ;-), de laatste vruchtbare shopping, het laatste avondmaal - pad thai - op straat, het droeve afscheid maar mogelijk niet voor altijd, ...
donderdag 13 augustus 2009
zondag 9 augustus 2009
afscheid & terugkeer
ok, dit is het.
ik zit hier voor de laatste keer achter de computer in het anande resort.
heb vanmorgen mijn laatste yogaclass meegedaan.
stilaan neem ik van iedereen afscheid en doe ik alles voor een laatste keer.
ik blijf het pakken van mijn rugzak maar uitstellen maar dat zal seffes toch moeten gebeuren.
na alle emoties en evoluties vind ik het jammer om hier weg te gaan maar ben ik ook wel een beetje gebrand om weer naar huis te komen.
rond 16u neem ik een taxi naar tongsala daar neem ik om 17u de boot naar turasani. dan de bus op naar 't station, vermoedelijke aankomst tussen 20u & 20u30. nog 3 uurtjes tussentijd en dan akkeakketuuttuut naar bangkok.
11u15 terug in de big city, nog een dagje rondkuieren en shoppen.
tegen 21u inchecken in de luchthaven en dan over istanboel naar brussel.
het einde is in zicht.
ik kom eraan...
dikke knuffels xxx
ik zit hier voor de laatste keer achter de computer in het anande resort.
heb vanmorgen mijn laatste yogaclass meegedaan.
stilaan neem ik van iedereen afscheid en doe ik alles voor een laatste keer.
ik blijf het pakken van mijn rugzak maar uitstellen maar dat zal seffes toch moeten gebeuren.
na alle emoties en evoluties vind ik het jammer om hier weg te gaan maar ben ik ook wel een beetje gebrand om weer naar huis te komen.
rond 16u neem ik een taxi naar tongsala daar neem ik om 17u de boot naar turasani. dan de bus op naar 't station, vermoedelijke aankomst tussen 20u & 20u30. nog 3 uurtjes tussentijd en dan akkeakketuuttuut naar bangkok.
11u15 terug in de big city, nog een dagje rondkuieren en shoppen.
tegen 21u inchecken in de luchthaven en dan over istanboel naar brussel.
het einde is in zicht.
ik kom eraan...
dikke knuffels xxx
zaterdag 8 augustus 2009
the struggle & het genieten
maandag 3 augustus
start van een nieuwe yoga week.
eerste ochtendsessie die ik bijwoon. het beoefenen van de yoga voelt fijn, vertrouwd, geruststellend, ontspannen. het leggen van contacten daarentegen vraagt veel inspanning. het loopt niet zo vlot.
caroline kom ik als eerste weer tegen. korte begroeting, goed geslapen...? bij de inschrijving wordt opgemerkt dat er veel belgen deelnemen aan de yogalessen. ik heb er nog geen een ontdekt, laat staan gesproken.
tegen 11 u een hapje eten, ik vraag of ik me bij 2 meisjes uit zweden mag zetten. een fijne babbel. de ene into yoga, de andere hangt terwijl in haar hangmat en de rest van de tijd liggen ze aan het zwembad. ik vang ook op dat er in de kamer over me een vlaams meisje zit. ze is vandaag met een detoxkuur begonnen. ze zal dus ook dicht in de buurt blijven, maar we hebben nog geen contact gelegd.
na m'n heerlijke falefelburger met houmous, onderneem ik een strandwandeling. zie het niet zo zitten vandaag weer uren in mijn hangmat te hangen of meten te stranden aan het zwembad. beetje beweging en zeelucht zal me goed doen. misschien dat de wind mijn gedachten ook wat uitwaait?
ondertussen zit ik wat te schrijven op het strand, daarna vat ik de terugtocht weer aan. het valt me op dat ik nog veel bezig ben met TIJD en dan vooral met hoe deze op te vullen. niks moet, alles kan en toch ben ik niet helemaal ontspannen, de vraag of ik meer moet ondernemen, werpt zich meermaals op. wat voor 'zinnigs' kan en zou ik moeten doen wanneer ik geen yoga doe? hoe spendeer ik mijn verblijf hier nuttig? hoe ontsnap ik aan mezelf? ;-)
is het dat? is het echt zo eng om helemaal alleen met jezelf te zijn? een boekje bij de hand helpt alvast zodat de vragen neergeschreven kunnen worden.
het antwoord...? is er dat? en als het er is, wil ik het dan echt weten?
op de terugweg zal het nog eens goed mogen waaien... ;-)
uiteindelijk ben ik net op tijd terug voor het hier als gek begint te regenen. geen ophouden aan, bakken uit de hemel, alles door en door nat.
mijn eerste regenbui die ik tijdens de dag meemaak.
om 16u weer yogales; 12 zonnegroeten, verschillende asanas, meditatie en diepe relaxatie. kan ik me nog meer rust voorstellen?
de strandwandeling en de regenbui hebben alvast een deeltje van mijn muizenissen doen opwaaien en wegspoelen, maar lang niet allemaal.
de avond wordt vervolgd met een lezing over vegetarisme. voor mij niet zo heel veel nieuws onder de zon.
terug op mijn kamertje grijp ik opnieuw naar mijn vertrouwde 'troost'kanalen. gsm in de aanslag, berichtjes van en naar belgie doorkruisen opnieuw het luchtruim.
goddank voor deze fenomenale uitvinding! en bedankt aan de sms'ers!
ik vond gister troost bij de synchrone meditatie met stef. vandaag doen we het opnieuw, een kleine houvast, een grote steun.
dinsdag 4 - woensdag 5 - donderdag 6 augustus
is het mijn stilaan hersteld zelfvertrouwen, of het wennen aan de omgeving, de intensieve yoga, het stukje bij beetje loslaten van de focus op sociaal contact en zelfbescherming...???
er verandert stilaan iets. er komt meer contact, zonder heel hard naar te zoeken of moeite voor te doen.
na de yogales samen ontbijten met 2 brazilaanse madammen, daarna praatje met de zweedse meisjes, dan op terras bij mijn vlaamse overbuurvrouw. een helse stortbui dwingt ons zelfs samen in haar kamer. na de regen enkele tevergeefse pogingen op het internet. en alweer tijd voor de namiddag yogasessie. time flies! :-) wie had dat ooit gedacht?
de avondlezingen zijn ook elke keer interessant. en zo vliegt de dag voorbij.
woensdag herhaalt zich hetzelfde fenomeen, de tijd tussen 2 yogasessies lijkt korter (ik zou bijna durven schrijven, te kort) te worden.
eindelijk op internet (voor de eerste indrukken op ko phangan - de post van woensdag dus) zoals jullie toen konden zien heb ik hard gewerkt om mijn blog wat bij te werken.
ben heel erg blij dat ik hier ondertussen wat luchtigere woorden kan neertypen.
de confrontatie was groot.
niet dat ik ondertussen alles overwonnen heb - ben nog niet echt weggeweest van het resort en de school (moet dat?) - maar voel me veel vrijer in mijn hoofd.
voor sommigen is dit waarschijnlijk ook allemaal wat teveel van het goede om dit proces helemaal mee te doorleven. never mind.
ik ben blij dat ik het eens kan ventileren. beetje exhibitionistisch zeker? ;-)
dus na de downs nu eindelijk wat ups. hen die ik verjaagd heb, zijn nu terug wat save met positieve verhalen. de evolutie is alleszins fascinerend. ik heb hier geen detox nodig, ik reinig dag na dag mijn gedachten.
donderdag: FULL MOON, dus parties op de zuidstranden van het eiland. agama yoga doet fullmoonmeditatie. de illusie dat ik geen terugreis naar bangkok hoefde te boeken en ik misschien vanzelf terug zou zweven is ondertussen al doorprikt. het was niet zo intens of spectaculair dan ik gedacht had maar niettemin een leuke ervaring.
ondertussen heb ik sacha uit engeland leren kennen. een ongeloofelijke madam. het klikte vanaf het eerste moment (en ik zette de eerste stap, toen ik alleen en vol zelfvrtrouwen in het restaurant mijn eten bestelde :-)) ze detoxt hier. we maken veel plezier, hebben ook al zeer serieuze gesprekken gehad. na de fullmoonmeditatie waren we blij dat we met mekaar konden wisselen van gedachten en doen dat ook vaak kritisch over andere dingen hier in de school.
morgen na de vrijwilligersbijdrage (karma yoga)(meehelpen bij het beplanten van de tuin aan de nieuwe yogahallen) trekken we samen eropuit om het eiland te verkennen. wordt vast veel fun!
voor hen die zich vragen beginnen te stellen. mijn naam is nog steeds ilse, ik draag nog steeds (gewone) kleren, eet alleen wat minder vis en veel veggie en experimenteerde 1 dag raw vegan, denk en doe nog steeds hetzelfde maar geniet van de yogasessies en haal het mijne uit de lezingen.
een avontuur als een ander. zeer interessant, rustgevend en inspirerend, maar absoluut nog met beide voeten op de grond!
en ben content :-)
het begint nu te korten.
maandagnamiddag verlaat ik het eiland en neem ik de nachttrein naar bangkok. nog een dagje in de chaos, tempelbezoek, thai massage, shopping op kao sanroad,... en tegen 21u naar de luchthaven. dinsdagavond 23u30 take off for belgium...
see you all very soon!
love you lots! x
start van een nieuwe yoga week.
eerste ochtendsessie die ik bijwoon. het beoefenen van de yoga voelt fijn, vertrouwd, geruststellend, ontspannen. het leggen van contacten daarentegen vraagt veel inspanning. het loopt niet zo vlot.
caroline kom ik als eerste weer tegen. korte begroeting, goed geslapen...? bij de inschrijving wordt opgemerkt dat er veel belgen deelnemen aan de yogalessen. ik heb er nog geen een ontdekt, laat staan gesproken.
tegen 11 u een hapje eten, ik vraag of ik me bij 2 meisjes uit zweden mag zetten. een fijne babbel. de ene into yoga, de andere hangt terwijl in haar hangmat en de rest van de tijd liggen ze aan het zwembad. ik vang ook op dat er in de kamer over me een vlaams meisje zit. ze is vandaag met een detoxkuur begonnen. ze zal dus ook dicht in de buurt blijven, maar we hebben nog geen contact gelegd.
na m'n heerlijke falefelburger met houmous, onderneem ik een strandwandeling. zie het niet zo zitten vandaag weer uren in mijn hangmat te hangen of meten te stranden aan het zwembad. beetje beweging en zeelucht zal me goed doen. misschien dat de wind mijn gedachten ook wat uitwaait?
ondertussen zit ik wat te schrijven op het strand, daarna vat ik de terugtocht weer aan. het valt me op dat ik nog veel bezig ben met TIJD en dan vooral met hoe deze op te vullen. niks moet, alles kan en toch ben ik niet helemaal ontspannen, de vraag of ik meer moet ondernemen, werpt zich meermaals op. wat voor 'zinnigs' kan en zou ik moeten doen wanneer ik geen yoga doe? hoe spendeer ik mijn verblijf hier nuttig? hoe ontsnap ik aan mezelf? ;-)
is het dat? is het echt zo eng om helemaal alleen met jezelf te zijn? een boekje bij de hand helpt alvast zodat de vragen neergeschreven kunnen worden.
het antwoord...? is er dat? en als het er is, wil ik het dan echt weten?
op de terugweg zal het nog eens goed mogen waaien... ;-)
uiteindelijk ben ik net op tijd terug voor het hier als gek begint te regenen. geen ophouden aan, bakken uit de hemel, alles door en door nat.
mijn eerste regenbui die ik tijdens de dag meemaak.
om 16u weer yogales; 12 zonnegroeten, verschillende asanas, meditatie en diepe relaxatie. kan ik me nog meer rust voorstellen?
de strandwandeling en de regenbui hebben alvast een deeltje van mijn muizenissen doen opwaaien en wegspoelen, maar lang niet allemaal.
de avond wordt vervolgd met een lezing over vegetarisme. voor mij niet zo heel veel nieuws onder de zon.
terug op mijn kamertje grijp ik opnieuw naar mijn vertrouwde 'troost'kanalen. gsm in de aanslag, berichtjes van en naar belgie doorkruisen opnieuw het luchtruim.
goddank voor deze fenomenale uitvinding! en bedankt aan de sms'ers!
ik vond gister troost bij de synchrone meditatie met stef. vandaag doen we het opnieuw, een kleine houvast, een grote steun.
dinsdag 4 - woensdag 5 - donderdag 6 augustus
is het mijn stilaan hersteld zelfvertrouwen, of het wennen aan de omgeving, de intensieve yoga, het stukje bij beetje loslaten van de focus op sociaal contact en zelfbescherming...???
er verandert stilaan iets. er komt meer contact, zonder heel hard naar te zoeken of moeite voor te doen.
na de yogales samen ontbijten met 2 brazilaanse madammen, daarna praatje met de zweedse meisjes, dan op terras bij mijn vlaamse overbuurvrouw. een helse stortbui dwingt ons zelfs samen in haar kamer. na de regen enkele tevergeefse pogingen op het internet. en alweer tijd voor de namiddag yogasessie. time flies! :-) wie had dat ooit gedacht?
de avondlezingen zijn ook elke keer interessant. en zo vliegt de dag voorbij.
woensdag herhaalt zich hetzelfde fenomeen, de tijd tussen 2 yogasessies lijkt korter (ik zou bijna durven schrijven, te kort) te worden.
eindelijk op internet (voor de eerste indrukken op ko phangan - de post van woensdag dus) zoals jullie toen konden zien heb ik hard gewerkt om mijn blog wat bij te werken.
ben heel erg blij dat ik hier ondertussen wat luchtigere woorden kan neertypen.
de confrontatie was groot.
niet dat ik ondertussen alles overwonnen heb - ben nog niet echt weggeweest van het resort en de school (moet dat?) - maar voel me veel vrijer in mijn hoofd.
voor sommigen is dit waarschijnlijk ook allemaal wat teveel van het goede om dit proces helemaal mee te doorleven. never mind.
ik ben blij dat ik het eens kan ventileren. beetje exhibitionistisch zeker? ;-)
dus na de downs nu eindelijk wat ups. hen die ik verjaagd heb, zijn nu terug wat save met positieve verhalen. de evolutie is alleszins fascinerend. ik heb hier geen detox nodig, ik reinig dag na dag mijn gedachten.
donderdag: FULL MOON, dus parties op de zuidstranden van het eiland. agama yoga doet fullmoonmeditatie. de illusie dat ik geen terugreis naar bangkok hoefde te boeken en ik misschien vanzelf terug zou zweven is ondertussen al doorprikt. het was niet zo intens of spectaculair dan ik gedacht had maar niettemin een leuke ervaring.
ondertussen heb ik sacha uit engeland leren kennen. een ongeloofelijke madam. het klikte vanaf het eerste moment (en ik zette de eerste stap, toen ik alleen en vol zelfvrtrouwen in het restaurant mijn eten bestelde :-)) ze detoxt hier. we maken veel plezier, hebben ook al zeer serieuze gesprekken gehad. na de fullmoonmeditatie waren we blij dat we met mekaar konden wisselen van gedachten en doen dat ook vaak kritisch over andere dingen hier in de school.
morgen na de vrijwilligersbijdrage (karma yoga)(meehelpen bij het beplanten van de tuin aan de nieuwe yogahallen) trekken we samen eropuit om het eiland te verkennen. wordt vast veel fun!
voor hen die zich vragen beginnen te stellen. mijn naam is nog steeds ilse, ik draag nog steeds (gewone) kleren, eet alleen wat minder vis en veel veggie en experimenteerde 1 dag raw vegan, denk en doe nog steeds hetzelfde maar geniet van de yogasessies en haal het mijne uit de lezingen.
een avontuur als een ander. zeer interessant, rustgevend en inspirerend, maar absoluut nog met beide voeten op de grond!
en ben content :-)
het begint nu te korten.
maandagnamiddag verlaat ik het eiland en neem ik de nachttrein naar bangkok. nog een dagje in de chaos, tempelbezoek, thai massage, shopping op kao sanroad,... en tegen 21u naar de luchthaven. dinsdagavond 23u30 take off for belgium...
see you all very soon!
love you lots! x
woensdag 5 augustus 2009
2de tussendoortje
typ mijn 'dagboek' met wat delay.
voel me dus ondertussen al heel wat beter.
de verder evolutie volgt nog op de blog, maar ik zit hier vandaag al bijna 2 uur te typen
wees dus niet ongerust.
ik ben van mening dat ik niets hoef achter te houden in mijn evolutie, dus ook de slechte dagen niet. de mooie verhalen zullen dus nog volgen maar 't wordt dik tijd dat ik efkes van dit bakje verdwijn.
tot heel gauw!
ilse x
voel me dus ondertussen al heel wat beter.
de verder evolutie volgt nog op de blog, maar ik zit hier vandaag al bijna 2 uur te typen
wees dus niet ongerust.
ik ben van mening dat ik niets hoef achter te houden in mijn evolutie, dus ook de slechte dagen niet. de mooie verhalen zullen dus nog volgen maar 't wordt dik tijd dat ik efkes van dit bakje verdwijn.
tot heel gauw!
ilse x
dinsdag 4 augustus 2009
thailand - part II: Ko Phangan, agama yogaschool
zondag 2 augustus
op zoek naar rust, innerpeace en yoga.
vrijdagavond rond 18u vat ik mijn lonely travellersavontuur aan.
een bus- en bootreis om u tegen te zeggen waar ik op dit moment liever niet aan terugdenk, maar waar ik later misschien wel de grap of relativiteit van kan inzien. momenteel wordt ik geconcumeerd door onrust, eenzaamheid en onzekerheid. het vraagt bakken energie. in mijn hoofd gonst telkens opnieuw dezelfde vraag; "waarom zo hoognodig alleen, zo ver de uitdaging gaan zoeken? is dit het nu?" als een mantra... en hij werkt... zeer effectief... om mijn zelfbeeld, -vertrouwen en -respect stilaan met de grond gelijk te maken. ben ik darom hier?
NEEN!
zaterdagavond na een dutje en douche en wat smsjes over en weer naar stef verman ik mezelf om nog deel te nemen aan de laatste yogales van de week met daarna nog een lecture. ik herinner me weer waarom ik met yoga begon...
vandaag was er geen yoga - zondag. de dag invullen en ontspannem doorkomen is een helse klus. wat gisteravond of zelfs vanochtend nog fantastisch leek - een godganse dag rusten, luieren en ontspannen - lijkt nu (20u30) een eindeloze tijd. uitslapen rekt de nacht al een beetje, dus verkort de tijd die je actief zou kunnen benutten, alsook langzaam en uitgebreid douchen. garderobe uitkiezen - alsof er veel te kiezen valt uit een trekkersrugzak? - ontbijten in je eentje als enige aan een tafeltje. terug naar de kamer, in de hangmat op m'n terrasje, uren liggen lezen. beetje contact met overbuurvrouw - die binnen uurtje blijkt te vertrekken naar chiang mai?! verder lezen. andere buurvrouw ligt nu ook te lezen. we glimlachen... ze verdwijnt, komt weer terug, trekt bikini aan, verdwijnt weer, keert na enige tijd weer terug, het herhaalt zich nog enkele keren, tot ze zich weer in de hangmat nestelt. nu wordt er wat gezegd. ze blijkt een detoxkuur te doen, een goedgevuld programma van shakes drinken, kruidenpillen slikken, darmspoelingen, massages, sapjes drinken, sauna en ga zo maar door. geen langer interval dan 1.5 uur, dus wel even de tijd voor een babbel. caroline is 22, nederlandse en student cultuurmanagementswetenschappen, of zoiets, in amsterdam. we zitten hier nog samen tot zaterdag. misschien gaan we dan samen wel eens fietsen want dan eindigt haar detox en heeft ze eindelijk wat vrije tijd om iets van het eiland te zien.
ik daarentegen heb hopen tijd. vandaag - zondag. tegen 13u vertrek ik tevoet naar het dichtst bijgelegen "dorpje" voor een 7/11 (supermarkt) en een ATM (geldautomaat) halfuurtje heen, halfuurtje terug. wel wat bekijks want niemand wandelt, alles gebeurt hier met de scooter. dat durf ik echter niet, bovendien vraag ik me af hoeveel dorpjes verder ik dan best zou rijden om mijn tijd te kunnen vullen?! ;-)
om 15u - na een croissantje, soyamelkje en 2 mottige toastboterhammen met smeltkaasplakjes die toch heerlijk smaakten - hang ik opnieuw in mijn hangmat. lulu wang vult momenteel mijn tijd. haar heldere maan kan mijn aandacht enige tijd vasthouden. even vallen mijn ogen toe, ik schrik op van iets vremmds aan mijn hand. een nieuwe vriendin dient zich aan. een hondje nestelt zich bij mij op het terra. aan haar lenigheid te zien, gaat ze haar springende vriendjes overal te lijf. eens passeren bij stef met zijn kammetje zou haar deugd doen ;-)
daar is caroline weer. opnieuw wat tijd voor een babbel. reisverhalen gaan makkelijk van de hand. ondertussen valt de avond. misschien toch tijd om nog eens iets te eten? alleen dan, want caroline detoxt...
ik ga voor de vertrouwde padthai. als enige aan een tafeltje. algauw krijg ik gezelschap van een klagende poes. ik raak niet verder dan de helft van mijn bord. thaise hitte en belgische eenzaamheid beinvloeden de eetlust.
in die golf van eenzaamheid trek ik me terug in mijn bloedhete kamertje. smsjes aan en af. bellen we, bellen we niet? stefs goedheid wordt op de proef gesteld. tal van berichtjes leggen razendsnel de afstand belgie-thailand (en terug) af. hierboven heeft het vast even gezinderd...
om 21u (16u belgie) beslissen we samen te mediteren. dat is bij mij al geleden van het einde van mijn eerste week thailand. vanaf toen heeft mijn geest geen bewuste rustpauze meer gehad. vreemd dat ik dan nu een beetje uit mijn lood geslagen ben? ik denk het niet...
maar, oh my big buddha - zoals de thai het zo mooi zeggen - wat is het confronterend om alleen op reis te zijn!
al bij al weet ik dat het goed is wat ik nu doe. dat het een grote stap is en de verwezenlijking van een lang bebroed plan. nu het eindelijk zo ver is, lijkt het opeens allemaal zo zwaar, hard en moeilijk dat meteen terug naar huis geflitst worden nu even een lust zou zijn. maar ben ik daarom helemaal naar hier gekomen? ik denk het niet.
morgen maandag 3 augustua starten de yogalessen weer.
dagen met structuur en bezigheid. tijd voor een ontspannen geest.
misschien wordt het leven hier toch nog mooi? ;-)
op zoek naar rust, innerpeace en yoga.
vrijdagavond rond 18u vat ik mijn lonely travellersavontuur aan.
een bus- en bootreis om u tegen te zeggen waar ik op dit moment liever niet aan terugdenk, maar waar ik later misschien wel de grap of relativiteit van kan inzien. momenteel wordt ik geconcumeerd door onrust, eenzaamheid en onzekerheid. het vraagt bakken energie. in mijn hoofd gonst telkens opnieuw dezelfde vraag; "waarom zo hoognodig alleen, zo ver de uitdaging gaan zoeken? is dit het nu?" als een mantra... en hij werkt... zeer effectief... om mijn zelfbeeld, -vertrouwen en -respect stilaan met de grond gelijk te maken. ben ik darom hier?
NEEN!
zaterdagavond na een dutje en douche en wat smsjes over en weer naar stef verman ik mezelf om nog deel te nemen aan de laatste yogales van de week met daarna nog een lecture. ik herinner me weer waarom ik met yoga begon...
vandaag was er geen yoga - zondag. de dag invullen en ontspannem doorkomen is een helse klus. wat gisteravond of zelfs vanochtend nog fantastisch leek - een godganse dag rusten, luieren en ontspannen - lijkt nu (20u30) een eindeloze tijd. uitslapen rekt de nacht al een beetje, dus verkort de tijd die je actief zou kunnen benutten, alsook langzaam en uitgebreid douchen. garderobe uitkiezen - alsof er veel te kiezen valt uit een trekkersrugzak? - ontbijten in je eentje als enige aan een tafeltje. terug naar de kamer, in de hangmat op m'n terrasje, uren liggen lezen. beetje contact met overbuurvrouw - die binnen uurtje blijkt te vertrekken naar chiang mai?! verder lezen. andere buurvrouw ligt nu ook te lezen. we glimlachen... ze verdwijnt, komt weer terug, trekt bikini aan, verdwijnt weer, keert na enige tijd weer terug, het herhaalt zich nog enkele keren, tot ze zich weer in de hangmat nestelt. nu wordt er wat gezegd. ze blijkt een detoxkuur te doen, een goedgevuld programma van shakes drinken, kruidenpillen slikken, darmspoelingen, massages, sapjes drinken, sauna en ga zo maar door. geen langer interval dan 1.5 uur, dus wel even de tijd voor een babbel. caroline is 22, nederlandse en student cultuurmanagementswetenschappen, of zoiets, in amsterdam. we zitten hier nog samen tot zaterdag. misschien gaan we dan samen wel eens fietsen want dan eindigt haar detox en heeft ze eindelijk wat vrije tijd om iets van het eiland te zien.
ik daarentegen heb hopen tijd. vandaag - zondag. tegen 13u vertrek ik tevoet naar het dichtst bijgelegen "dorpje" voor een 7/11 (supermarkt) en een ATM (geldautomaat) halfuurtje heen, halfuurtje terug. wel wat bekijks want niemand wandelt, alles gebeurt hier met de scooter. dat durf ik echter niet, bovendien vraag ik me af hoeveel dorpjes verder ik dan best zou rijden om mijn tijd te kunnen vullen?! ;-)
om 15u - na een croissantje, soyamelkje en 2 mottige toastboterhammen met smeltkaasplakjes die toch heerlijk smaakten - hang ik opnieuw in mijn hangmat. lulu wang vult momenteel mijn tijd. haar heldere maan kan mijn aandacht enige tijd vasthouden. even vallen mijn ogen toe, ik schrik op van iets vremmds aan mijn hand. een nieuwe vriendin dient zich aan. een hondje nestelt zich bij mij op het terra. aan haar lenigheid te zien, gaat ze haar springende vriendjes overal te lijf. eens passeren bij stef met zijn kammetje zou haar deugd doen ;-)
daar is caroline weer. opnieuw wat tijd voor een babbel. reisverhalen gaan makkelijk van de hand. ondertussen valt de avond. misschien toch tijd om nog eens iets te eten? alleen dan, want caroline detoxt...
ik ga voor de vertrouwde padthai. als enige aan een tafeltje. algauw krijg ik gezelschap van een klagende poes. ik raak niet verder dan de helft van mijn bord. thaise hitte en belgische eenzaamheid beinvloeden de eetlust.
in die golf van eenzaamheid trek ik me terug in mijn bloedhete kamertje. smsjes aan en af. bellen we, bellen we niet? stefs goedheid wordt op de proef gesteld. tal van berichtjes leggen razendsnel de afstand belgie-thailand (en terug) af. hierboven heeft het vast even gezinderd...
om 21u (16u belgie) beslissen we samen te mediteren. dat is bij mij al geleden van het einde van mijn eerste week thailand. vanaf toen heeft mijn geest geen bewuste rustpauze meer gehad. vreemd dat ik dan nu een beetje uit mijn lood geslagen ben? ik denk het niet...
maar, oh my big buddha - zoals de thai het zo mooi zeggen - wat is het confronterend om alleen op reis te zijn!
al bij al weet ik dat het goed is wat ik nu doe. dat het een grote stap is en de verwezenlijking van een lang bebroed plan. nu het eindelijk zo ver is, lijkt het opeens allemaal zo zwaar, hard en moeilijk dat meteen terug naar huis geflitst worden nu even een lust zou zijn. maar ben ik daarom helemaal naar hier gekomen? ik denk het niet.
morgen maandag 3 augustua starten de yogalessen weer.
dagen met structuur en bezigheid. tijd voor een ontspannen geest.
misschien wordt het leven hier toch nog mooi? ;-)
Op doorreis naar Ko Chang
Na mijn laatste internetsessie dacht ik braaf en slim te zijn en kroop ik stilletjes in bed in de kamer waar liesbeth al sinds 20:30 in dromenland verkeerde.
De trekking was vermoeiend geweest qua inspanning maar vooral door de hitte EN door mijn wankele toestand sinds het innemen van de malariatabletten. Eens goed slapen zou me deugd doen en dus ook een wijze beslissing zijn.
Uit gewoonte en vooral om af te koelen nam ik eerst nog een koude douche - al had het water best nog wat kouder gemogen... onwaarschijnlijk hoe liesbeth al enkele uren in een diepe slaap verzonken was. hoewel ik twijfelde of ik toch ook niet nog even de stad in zou trekken naar de rest van de groep die zich vast goed amuseerde, koos ik voor de optie van mijn gezond verstand en ging ik voor de horizontale positie. Met wat belgische muziek op de oren om het geluid van de onontbeerlijke ventilator te temperen, vertrok ik naar dromenland. (+/- 23u45)
Big Buddha mag weten waarom, maar om 1u30 was ik alweer klaarwakker, badend in het zweet, exploderend van de hitte die van binnen naar buiten wou. Heel gek, maar ik zit er wel mee...
dan nog maar eens onder de douche en naar toilet. liebeth slaapt onverstoord verder. opnieuw wat muziek op de oren. het truckje werkt deze keer niet. +/- 2u, dus 22u in belgie, even smsen naar het thuisfront. evie vertrekt naar de zomerbar in antwerpen. stef zit na een lange wandeldag met juani op z'n hollands terrasje. ik kan de slaap niet vatten. nog wat parovitta's tegen een nachtelijk hongertje, de wakkere toestand houdt aan. gestommel in de gang, gelach en wensen voor een goede nachtrust... in het nederlands - 2u30 - de feestvierders van onze groep zijn thuis. ik ben klaarwakker. had dus toch beter voor de feestoptie gekozen!?
uren voor de wekker sta ik alweer onder een koude douche. wanneer mijn bed helemaal vol ligt met de inhoud van mijn rugzak en ik aan de inpakpuzzel wil beginnen, ontwaakt liesbeth langzaamaan uit een diepe slaap. een vlekkeloze nacht, 1 vlot parcours zonder nachtelijke interrupties, fris als een hoentje. ze kan er maar deugd van hebben!
tegen 7u40 wordt er op onze hotelkamerdeur geklopt. 2 thaise dametjes zijn er met onze op maat gemaakte spullen. 1 van de 2 murwt zich nog bij in onze kamer en dringt aan op een pasbeurt. tussen alle rommel en vuile kleren kruipen we in onze nieuwe garderobes. alsof we klaar zijn voor de suite van een prachtig trouwfeest. de nacht kan dus toch nog mooi eindigen ;-) (hier zijn het dus geen pompoenen om 12u en kan je dus wel in een prinses veranderen. geen feestjes in augustus? i'll be there ;-))
de topjes zitten als gegoten en zijn minutieus afgewerkt. de broek staat achteraan mijn taille wat te ver open. ik voeldoe dan ook niet aan de thaise pasvormen, in afrika daarentegen pas ik beter bij de vrouwelijke idealen... al zou ik er nog wat harder moeten oefenen ;-)
anyway, little thai lady verdwijnt opnieuw met mijn broek. om 11u moeten we vandaag uit onze kamers, om 10u55 staat ze opnieuw aan de deur. het wordt even heel stil: de broek gaat niet over mijn heupen..., of toch? geen zin om ze bij de 2de pasbeurt al aan flarden te trekken. van al het rugzak pakken sta ik wel een beetje in het zweet, even rustig ademhalen. daar gaat ie. de stralend zijden turkooisen broek past perfect. een iets langere rits was een oplossing geweest maar daar zijn ze hier niet op voorzien.
een goeie motivatie dus om thuis geen gram meer bij te komen... :-)
na de ochtendrituelen en het verlaten van onze kamers, duiken we nog een laatste keer chiang mai in bij wijze van afscheid. vanavond stappen we de nachttrein op naar bangkok, vanwaaruit we onmiddellijk verder reizen naar het eiland ko chang.
we verkennen chinatown nog even, pikken nog een tempel en een waanzinnige chinese "innovation" mee. primitiever dan de onze, dat wel, echt op zijn oosters maar super fascinerend: van offermaterialen over kleding, kruiden, vuurwerk, voeding, noem het en het is hier ergens te verkrijgen, al zal je even zoet zijn met het te vinden.
na dit chinese bad keren we stilaan terug naar de guesthouse, onderweg begint het te motregenen. ik ben in mijn nopjes, eindelijk wat verkoeling...
van aan de guesthouse worden we naar het station gevoerd, de trein staat al te wachten op het perron. we hebben allemaal vaste plaatsen per 2, dicht bij elkaar in de buurt. de trein is fris vanwege de airco, de zetels zijn breed en comfortabel. straks worden deze omgevormd tot perfecte bedden, afgeschermd met gordijntjes voor een optimale nachtrust. wanneer de trein in beweging komt, ontsteken we de kaarsjes voor dag's verjaardag. 34 (dus ik ben net niet de oudste ;-p) zijn t-shirt van "singha" (het locale pintje) trekt hij meteen aan. er worden nog gezelschapspelletjes gespeeld, kruiswoordraadsels gezamenlijk ingevuld, sommigen lopen op en neer naar de barwagon - waar het personeel helemaal mee uit de bol gaat?! - anderen lezen of kletsen nog wat. de lichten zouden om 22u inverbiddelijk uitgaan alsook zou de barwagon dan sluiten, in thaise tijd steekt dat allemaal iets minder nauw en kunnen we een halfuurtje langer van een pintje genieten. de lichten daarentegen blijken gewoon niet uit te gaan, wat voor de bovenslapers niet zo grappig is omdat de gordijntjes pas 10 cm onder het plafond beginnen. klaarlicht dus in mijn slaapholletje. ik mag liesbeths ooglapjes lenen en ga een heerlijke nacht tegemoet. fris, verduisterd en zalig wiegend op de kadans van voorbijglijdende spoorbiels. heerlijk! een volle nacht in dromenland.
van bangkok statie met de bus over land naar de overzet naar ko chang.
nog eens een 5tal uren bus, een uur boot, een uur songtauw (plaatselijke taxi - jeepversie van de tuktuk)
en dan eindelijk het veelbelovende strandverblijf om de vakantie af te sluiten. de groep nestelt zich in gezellige bungalows op 100m van de zee. het strandje lijkt gezellig en aangenaam. dat checken we later nog wel even... liesbeth en ik trekken nog even verder en hebben een nacht geboekt in de buddha view op bang bao pier, het volgende dorpje. the buddha view is een lounge restaurant boven de zee met gastenkamers. een van de uitbaters is jan snick, (medestudent in sint-lucas - 2 jaar hoger) ooit kreeg ik zijn kaartje, altijd bewaard en nu klaar om te ontdekken waar en wat het is.
heerlijk, zalig, rustig, paradijslijk, mooi, verbluffend, rustgevend, vriendelijk, lekker, deugddoend,...
heel fijn om jan nog eens te ontmoeten, we praten gezellig bij en luisteren naar mekaars verhalen. een schitterende plek om tot rust te komen, een fijn moment om even te onttrekken aan het leven in groep. ik geniet.
op de kaart treffen we voltreffers aan als tomaat mozzarella en chocolademousse. even heel decadent maar oh zo heerlijk!
de volgende dag - na een zalige nacht met superstille airco boven ons en klotsende zee onder ons - zijn we als herboren. de groep vindt ons op de pier. samen stappen we de boot op voor een dagje zee; snorkelen, zwemmen, zonnen,... een geslaagde dag.
's avonds nemen we chun hee nog eens mee naar de buddha view en doen we ons weer tegoed aan heel veel lekkers. we drinken, kletsen en lachen. jans gezelschap maakt het allemaal nog wat gezelliger. het uur van de taxi's is al gepasseerd maar we moeten nog terug naar onze bungalows. na een fotosessie in de buddha view en een laatste rondje op jans gezondheid, biedt hij ons zelfs een lift aan naar lonely beach, onze thuishaven. aangekomen nog eentje om de avond te besluiten. 't zijn hier echter halve liters, dus een lange babbel en wat dansen op het strand bij de strandbar maakt de avond nog gezelliger. wij zijn ondertussen al helemaal in de gin-tonic gevlogen ;-)
een superfijne avond!
dit ritueel herhaalt zich nog een tweede keer op lonely beach. jan is er die keer niet bij want ziekjes in bed met last van de luchtwegen.
we hebben een heerlijke tijd op ko chang, een fijne afsluiter van een toffe groepsreis.
natuurlijk dringt zich ook een terugreis op; songtauw, boot, bus, bangkok.
nog een laatste nacht in bangkok en een hele dag om nog wat laatste tempels en shopping te doen.
dan komt de tijd voor afscheid...
tegen 18u verlaat ik in siam II guesthouse de groep en ga ik naar de busstop. chun hee en liesbeth vergezellen me nog. het valt me toch wel zwaar. wat gaat dat allemaal geven, zo alleen?
18u45 de bus is er. rugzakken in het ruim, dikke knuffel aan liesbeth (chun hee is nog voor een allerlaatste massage gegaan)
en nu weg, verder naar ko phangan en de agama yoga school.
spannend!
De trekking was vermoeiend geweest qua inspanning maar vooral door de hitte EN door mijn wankele toestand sinds het innemen van de malariatabletten. Eens goed slapen zou me deugd doen en dus ook een wijze beslissing zijn.
Uit gewoonte en vooral om af te koelen nam ik eerst nog een koude douche - al had het water best nog wat kouder gemogen... onwaarschijnlijk hoe liesbeth al enkele uren in een diepe slaap verzonken was. hoewel ik twijfelde of ik toch ook niet nog even de stad in zou trekken naar de rest van de groep die zich vast goed amuseerde, koos ik voor de optie van mijn gezond verstand en ging ik voor de horizontale positie. Met wat belgische muziek op de oren om het geluid van de onontbeerlijke ventilator te temperen, vertrok ik naar dromenland. (+/- 23u45)
Big Buddha mag weten waarom, maar om 1u30 was ik alweer klaarwakker, badend in het zweet, exploderend van de hitte die van binnen naar buiten wou. Heel gek, maar ik zit er wel mee...
dan nog maar eens onder de douche en naar toilet. liebeth slaapt onverstoord verder. opnieuw wat muziek op de oren. het truckje werkt deze keer niet. +/- 2u, dus 22u in belgie, even smsen naar het thuisfront. evie vertrekt naar de zomerbar in antwerpen. stef zit na een lange wandeldag met juani op z'n hollands terrasje. ik kan de slaap niet vatten. nog wat parovitta's tegen een nachtelijk hongertje, de wakkere toestand houdt aan. gestommel in de gang, gelach en wensen voor een goede nachtrust... in het nederlands - 2u30 - de feestvierders van onze groep zijn thuis. ik ben klaarwakker. had dus toch beter voor de feestoptie gekozen!?
uren voor de wekker sta ik alweer onder een koude douche. wanneer mijn bed helemaal vol ligt met de inhoud van mijn rugzak en ik aan de inpakpuzzel wil beginnen, ontwaakt liesbeth langzaamaan uit een diepe slaap. een vlekkeloze nacht, 1 vlot parcours zonder nachtelijke interrupties, fris als een hoentje. ze kan er maar deugd van hebben!
tegen 7u40 wordt er op onze hotelkamerdeur geklopt. 2 thaise dametjes zijn er met onze op maat gemaakte spullen. 1 van de 2 murwt zich nog bij in onze kamer en dringt aan op een pasbeurt. tussen alle rommel en vuile kleren kruipen we in onze nieuwe garderobes. alsof we klaar zijn voor de suite van een prachtig trouwfeest. de nacht kan dus toch nog mooi eindigen ;-) (hier zijn het dus geen pompoenen om 12u en kan je dus wel in een prinses veranderen. geen feestjes in augustus? i'll be there ;-))
de topjes zitten als gegoten en zijn minutieus afgewerkt. de broek staat achteraan mijn taille wat te ver open. ik voeldoe dan ook niet aan de thaise pasvormen, in afrika daarentegen pas ik beter bij de vrouwelijke idealen... al zou ik er nog wat harder moeten oefenen ;-)
anyway, little thai lady verdwijnt opnieuw met mijn broek. om 11u moeten we vandaag uit onze kamers, om 10u55 staat ze opnieuw aan de deur. het wordt even heel stil: de broek gaat niet over mijn heupen..., of toch? geen zin om ze bij de 2de pasbeurt al aan flarden te trekken. van al het rugzak pakken sta ik wel een beetje in het zweet, even rustig ademhalen. daar gaat ie. de stralend zijden turkooisen broek past perfect. een iets langere rits was een oplossing geweest maar daar zijn ze hier niet op voorzien.
een goeie motivatie dus om thuis geen gram meer bij te komen... :-)
na de ochtendrituelen en het verlaten van onze kamers, duiken we nog een laatste keer chiang mai in bij wijze van afscheid. vanavond stappen we de nachttrein op naar bangkok, vanwaaruit we onmiddellijk verder reizen naar het eiland ko chang.
we verkennen chinatown nog even, pikken nog een tempel en een waanzinnige chinese "innovation" mee. primitiever dan de onze, dat wel, echt op zijn oosters maar super fascinerend: van offermaterialen over kleding, kruiden, vuurwerk, voeding, noem het en het is hier ergens te verkrijgen, al zal je even zoet zijn met het te vinden.
na dit chinese bad keren we stilaan terug naar de guesthouse, onderweg begint het te motregenen. ik ben in mijn nopjes, eindelijk wat verkoeling...
van aan de guesthouse worden we naar het station gevoerd, de trein staat al te wachten op het perron. we hebben allemaal vaste plaatsen per 2, dicht bij elkaar in de buurt. de trein is fris vanwege de airco, de zetels zijn breed en comfortabel. straks worden deze omgevormd tot perfecte bedden, afgeschermd met gordijntjes voor een optimale nachtrust. wanneer de trein in beweging komt, ontsteken we de kaarsjes voor dag's verjaardag. 34 (dus ik ben net niet de oudste ;-p) zijn t-shirt van "singha" (het locale pintje) trekt hij meteen aan. er worden nog gezelschapspelletjes gespeeld, kruiswoordraadsels gezamenlijk ingevuld, sommigen lopen op en neer naar de barwagon - waar het personeel helemaal mee uit de bol gaat?! - anderen lezen of kletsen nog wat. de lichten zouden om 22u inverbiddelijk uitgaan alsook zou de barwagon dan sluiten, in thaise tijd steekt dat allemaal iets minder nauw en kunnen we een halfuurtje langer van een pintje genieten. de lichten daarentegen blijken gewoon niet uit te gaan, wat voor de bovenslapers niet zo grappig is omdat de gordijntjes pas 10 cm onder het plafond beginnen. klaarlicht dus in mijn slaapholletje. ik mag liesbeths ooglapjes lenen en ga een heerlijke nacht tegemoet. fris, verduisterd en zalig wiegend op de kadans van voorbijglijdende spoorbiels. heerlijk! een volle nacht in dromenland.
van bangkok statie met de bus over land naar de overzet naar ko chang.
nog eens een 5tal uren bus, een uur boot, een uur songtauw (plaatselijke taxi - jeepversie van de tuktuk)
en dan eindelijk het veelbelovende strandverblijf om de vakantie af te sluiten. de groep nestelt zich in gezellige bungalows op 100m van de zee. het strandje lijkt gezellig en aangenaam. dat checken we later nog wel even... liesbeth en ik trekken nog even verder en hebben een nacht geboekt in de buddha view op bang bao pier, het volgende dorpje. the buddha view is een lounge restaurant boven de zee met gastenkamers. een van de uitbaters is jan snick, (medestudent in sint-lucas - 2 jaar hoger) ooit kreeg ik zijn kaartje, altijd bewaard en nu klaar om te ontdekken waar en wat het is.
heerlijk, zalig, rustig, paradijslijk, mooi, verbluffend, rustgevend, vriendelijk, lekker, deugddoend,...
heel fijn om jan nog eens te ontmoeten, we praten gezellig bij en luisteren naar mekaars verhalen. een schitterende plek om tot rust te komen, een fijn moment om even te onttrekken aan het leven in groep. ik geniet.
op de kaart treffen we voltreffers aan als tomaat mozzarella en chocolademousse. even heel decadent maar oh zo heerlijk!
de volgende dag - na een zalige nacht met superstille airco boven ons en klotsende zee onder ons - zijn we als herboren. de groep vindt ons op de pier. samen stappen we de boot op voor een dagje zee; snorkelen, zwemmen, zonnen,... een geslaagde dag.
's avonds nemen we chun hee nog eens mee naar de buddha view en doen we ons weer tegoed aan heel veel lekkers. we drinken, kletsen en lachen. jans gezelschap maakt het allemaal nog wat gezelliger. het uur van de taxi's is al gepasseerd maar we moeten nog terug naar onze bungalows. na een fotosessie in de buddha view en een laatste rondje op jans gezondheid, biedt hij ons zelfs een lift aan naar lonely beach, onze thuishaven. aangekomen nog eentje om de avond te besluiten. 't zijn hier echter halve liters, dus een lange babbel en wat dansen op het strand bij de strandbar maakt de avond nog gezelliger. wij zijn ondertussen al helemaal in de gin-tonic gevlogen ;-)
een superfijne avond!
dit ritueel herhaalt zich nog een tweede keer op lonely beach. jan is er die keer niet bij want ziekjes in bed met last van de luchtwegen.
we hebben een heerlijke tijd op ko chang, een fijne afsluiter van een toffe groepsreis.
natuurlijk dringt zich ook een terugreis op; songtauw, boot, bus, bangkok.
nog een laatste nacht in bangkok en een hele dag om nog wat laatste tempels en shopping te doen.
dan komt de tijd voor afscheid...
tegen 18u verlaat ik in siam II guesthouse de groep en ga ik naar de busstop. chun hee en liesbeth vergezellen me nog. het valt me toch wel zwaar. wat gaat dat allemaal geven, zo alleen?
18u45 de bus is er. rugzakken in het ruim, dikke knuffel aan liesbeth (chun hee is nog voor een allerlaatste massage gegaan)
en nu weg, verder naar ko phangan en de agama yoga school.
spannend!
Abonneren op:
Posts (Atom)