Op doorreis naar Ko Chang

Na mijn laatste internetsessie dacht ik braaf en slim te zijn en kroop ik stilletjes in bed in de kamer waar liesbeth al sinds 20:30 in dromenland verkeerde.
De trekking was vermoeiend geweest qua inspanning maar vooral door de hitte EN door mijn wankele toestand sinds het innemen van de malariatabletten. Eens goed slapen zou me deugd doen en dus ook een wijze beslissing zijn.
Uit gewoonte en vooral om af te koelen nam ik eerst nog een koude douche - al had het water best nog wat kouder gemogen... onwaarschijnlijk hoe liesbeth al enkele uren in een diepe slaap verzonken was. hoewel ik twijfelde of ik toch ook niet nog even de stad in zou trekken naar de rest van de groep die zich vast goed amuseerde, koos ik voor de optie van mijn gezond verstand en ging ik voor de horizontale positie. Met wat belgische muziek op de oren om het geluid van de onontbeerlijke ventilator te temperen, vertrok ik naar dromenland. (+/- 23u45)
Big Buddha mag weten waarom, maar om 1u30 was ik alweer klaarwakker, badend in het zweet, exploderend van de hitte die van binnen naar buiten wou. Heel gek, maar ik zit er wel mee...
dan nog maar eens onder de douche en naar toilet. liebeth slaapt onverstoord verder. opnieuw wat muziek op de oren. het truckje werkt deze keer niet. +/- 2u, dus 22u in belgie, even smsen naar het thuisfront. evie vertrekt naar de zomerbar in antwerpen. stef zit na een lange wandeldag met juani op z'n hollands terrasje. ik kan de slaap niet vatten. nog wat parovitta's tegen een nachtelijk hongertje, de wakkere toestand houdt aan. gestommel in de gang, gelach en wensen voor een goede nachtrust... in het nederlands - 2u30 - de feestvierders van onze groep zijn thuis. ik ben klaarwakker. had dus toch beter voor de feestoptie gekozen!?
uren voor de wekker sta ik alweer onder een koude douche. wanneer mijn bed helemaal vol ligt met de inhoud van mijn rugzak en ik aan de inpakpuzzel wil beginnen, ontwaakt liesbeth langzaamaan uit een diepe slaap. een vlekkeloze nacht, 1 vlot parcours zonder nachtelijke interrupties, fris als een hoentje. ze kan er maar deugd van hebben!
tegen 7u40 wordt er op onze hotelkamerdeur geklopt. 2 thaise dametjes zijn er met onze op maat gemaakte spullen. 1 van de 2 murwt zich nog bij in onze kamer en dringt aan op een pasbeurt. tussen alle rommel en vuile kleren kruipen we in onze nieuwe garderobes. alsof we klaar zijn voor de suite van een prachtig trouwfeest. de nacht kan dus toch nog mooi eindigen ;-) (hier zijn het dus geen pompoenen om 12u en kan je dus wel in een prinses veranderen. geen feestjes in augustus? i'll be there ;-))
de topjes zitten als gegoten en zijn minutieus afgewerkt. de broek staat achteraan mijn taille wat te ver open. ik voeldoe dan ook niet aan de thaise pasvormen, in afrika daarentegen pas ik beter bij de vrouwelijke idealen... al zou ik er nog wat harder moeten oefenen ;-)
anyway, little thai lady verdwijnt opnieuw met mijn broek. om 11u moeten we vandaag uit onze kamers, om 10u55 staat ze opnieuw aan de deur. het wordt even heel stil: de broek gaat niet over mijn heupen..., of toch? geen zin om ze bij de 2de pasbeurt al aan flarden te trekken. van al het rugzak pakken sta ik wel een beetje in het zweet, even rustig ademhalen. daar gaat ie. de stralend zijden turkooisen broek past perfect. een iets langere rits was een oplossing geweest maar daar zijn ze hier niet op voorzien.
een goeie motivatie dus om thuis geen gram meer bij te komen... :-)

na de ochtendrituelen en het verlaten van onze kamers, duiken we nog een laatste keer chiang mai in bij wijze van afscheid. vanavond stappen we de nachttrein op naar bangkok, vanwaaruit we onmiddellijk verder reizen naar het eiland ko chang.
we verkennen chinatown nog even, pikken nog een tempel en een waanzinnige chinese "innovation" mee. primitiever dan de onze, dat wel, echt op zijn oosters maar super fascinerend: van offermaterialen over kleding, kruiden, vuurwerk, voeding, noem het en het is hier ergens te verkrijgen, al zal je even zoet zijn met het te vinden.
na dit chinese bad keren we stilaan terug naar de guesthouse, onderweg begint het te motregenen. ik ben in mijn nopjes, eindelijk wat verkoeling...

van aan de guesthouse worden we naar het station gevoerd, de trein staat al te wachten op het perron. we hebben allemaal vaste plaatsen per 2, dicht bij elkaar in de buurt. de trein is fris vanwege de airco, de zetels zijn breed en comfortabel. straks worden deze omgevormd tot perfecte bedden, afgeschermd met gordijntjes voor een optimale nachtrust. wanneer de trein in beweging komt, ontsteken we de kaarsjes voor dag's verjaardag. 34 (dus ik ben net niet de oudste ;-p) zijn t-shirt van "singha" (het locale pintje) trekt hij meteen aan. er worden nog gezelschapspelletjes gespeeld, kruiswoordraadsels gezamenlijk ingevuld, sommigen lopen op en neer naar de barwagon - waar het personeel helemaal mee uit de bol gaat?! - anderen lezen of kletsen nog wat. de lichten zouden om 22u inverbiddelijk uitgaan alsook zou de barwagon dan sluiten, in thaise tijd steekt dat allemaal iets minder nauw en kunnen we een halfuurtje langer van een pintje genieten. de lichten daarentegen blijken gewoon niet uit te gaan, wat voor de bovenslapers niet zo grappig is omdat de gordijntjes pas 10 cm onder het plafond beginnen. klaarlicht dus in mijn slaapholletje. ik mag liesbeths ooglapjes lenen en ga een heerlijke nacht tegemoet. fris, verduisterd en zalig wiegend op de kadans van voorbijglijdende spoorbiels. heerlijk! een volle nacht in dromenland.

van bangkok statie met de bus over land naar de overzet naar ko chang.
nog eens een 5tal uren bus, een uur boot, een uur songtauw (plaatselijke taxi - jeepversie van de tuktuk)
en dan eindelijk het veelbelovende strandverblijf om de vakantie af te sluiten. de groep nestelt zich in gezellige bungalows op 100m van de zee. het strandje lijkt gezellig en aangenaam. dat checken we later nog wel even... liesbeth en ik trekken nog even verder en hebben een nacht geboekt in de buddha view op bang bao pier, het volgende dorpje. the buddha view is een lounge restaurant boven de zee met gastenkamers. een van de uitbaters is jan snick, (medestudent in sint-lucas - 2 jaar hoger) ooit kreeg ik zijn kaartje, altijd bewaard en nu klaar om te ontdekken waar en wat het is.
heerlijk, zalig, rustig, paradijslijk, mooi, verbluffend, rustgevend, vriendelijk, lekker, deugddoend,...
heel fijn om jan nog eens te ontmoeten, we praten gezellig bij en luisteren naar mekaars verhalen. een schitterende plek om tot rust te komen, een fijn moment om even te onttrekken aan het leven in groep. ik geniet.
op de kaart treffen we voltreffers aan als tomaat mozzarella en chocolademousse. even heel decadent maar oh zo heerlijk!

de volgende dag - na een zalige nacht met superstille airco boven ons en klotsende zee onder ons - zijn we als herboren. de groep vindt ons op de pier. samen stappen we de boot op voor een dagje zee; snorkelen, zwemmen, zonnen,... een geslaagde dag.
's avonds nemen we chun hee nog eens mee naar de buddha view en doen we ons weer tegoed aan heel veel lekkers. we drinken, kletsen en lachen. jans gezelschap maakt het allemaal nog wat gezelliger. het uur van de taxi's is al gepasseerd maar we moeten nog terug naar onze bungalows. na een fotosessie in de buddha view en een laatste rondje op jans gezondheid, biedt hij ons zelfs een lift aan naar lonely beach, onze thuishaven. aangekomen nog eentje om de avond te besluiten. 't zijn hier echter halve liters, dus een lange babbel en wat dansen op het strand bij de strandbar maakt de avond nog gezelliger. wij zijn ondertussen al helemaal in de gin-tonic gevlogen ;-)
een superfijne avond!
dit ritueel herhaalt zich nog een tweede keer op lonely beach. jan is er die keer niet bij want ziekjes in bed met last van de luchtwegen.
we hebben een heerlijke tijd op ko chang, een fijne afsluiter van een toffe groepsreis.

natuurlijk dringt zich ook een terugreis op; songtauw, boot, bus, bangkok.
nog een laatste nacht in bangkok en een hele dag om nog wat laatste tempels en shopping te doen.

dan komt de tijd voor afscheid...
tegen 18u verlaat ik in siam II guesthouse de groep en ga ik naar de busstop. chun hee en liesbeth vergezellen me nog. het valt me toch wel zwaar. wat gaat dat allemaal geven, zo alleen?
18u45 de bus is er. rugzakken in het ruim, dikke knuffel aan liesbeth (chun hee is nog voor een allerlaatste massage gegaan)
en nu weg, verder naar ko phangan en de agama yoga school.

spannend!