Au travail!

Ik ben hier dus niet op congé...!

Tijdens de eerste week hier in Batouri, toen zusters Lieve en Liesbeth hier nog waren werden we met vieren rondgeleid in de Centre de Santé door ons aller "Ma Do" (Maman Dorothee, een titel van respect). Het was niet nodig geweest haar voor te stellen want ik herkende haar direct van de foto's van onze Gert toen hij hier voor de eerste keer kwam. Dorothee dus, een super straffe madam, maar daar kom ik later op terug.
Eerst de Centre de Santé. tja, een gezondheidscentrum dus. In heinde en verre niet te vergelijken met een hospitaal of verzorgingshuis van bij ons te vergelijken. Daarentegen wel broodnodig hier en zeer goed werkend. t Suz kan en mag absoluut fier zijn wat er hier gerealiseerd wordt en hoe dit centrum goed funcioneert. Absoluut mee haar grote verdienste, al moet ook absoluut gezegd dat het personeel uiterst gemotiveerd en betrouwbaar is. Stuk voor stuk fijne mensen die ik dus elke dag beter leer kennen want de Centre is sinds maandag 14 juni mijn vaste werkplek. Na 1 proefdag op woensdag 9 juni was de kogel door de kerk en werd ik door Dorothee (Doro) goedbevonden als haar assistente. Vanaf het eerste moment klikte het tussen ons. Zeer fijn! Al heeft ze me daarom zeker niet gespaard. Meteen van dag 1 werd ik ondergedompeld in het volle leven van de Centre.
"Het leven zoals het is... Centre de Santé Catholic Batouri" deel 1
Waar het op neerkomt is dat ik opgeleid word om de stock Pharmacie op te volgen en om de leveringen aan de 'Paharmacie Distribution' en 'Pharmacie Garde' van de Centre aan te vullen en hen medicatie te leveren na bestelling. Een dagelijkse bezigheid.
Stel je voor, een absolute leek qua medicatiekennis (heb ik ooit al 3 verschillende pilletjes op een rij gezien?) en alles in het Frans. Mijn hoofd heeft enkele dagen afgezien want Doro ging ervoor. Ik zou het snel onder de knie hebben en snel haar rechter hand worden! Ondertussen mag ik van mezelf toch al zeggen dat het me al aardig lukt. Doro is wreed content ;-) Zo overtuigd zelfs dat ze opperde om me tijdens de 3 weken vakantie (begin juli) van Honorine, onze apothekeres, haar taak te laten overnemen?! Maar wat doe je dan als je wat meer uitleg moet geven over een bepaald medicament, bovendien nog in het frans of misschien in Fufunde tegen een Bororo...?
Allee, genoeg vertrouwen dus en veel contentement over mijn hulp maar ze moeten nu ook weer niet overdrijven hé :-)
Vandaag hebben t Suz, Dorothee en ik echter even besproken dat ik voortaan niet zal werken in de Centre op donderdag-, vrijdag- en zaterdagnamiddag. Zodat ik voor mezelf wat tijd heb om aan mijn naaimachine te zitten. Mijn eerste stuk is trouwens klaar sinds vandaag: een echte afrikaanse panje volgens het patroon van t Suz haar panjes (designed by mijn MAMA!).

Un jour de travail
t Suz & Zuster Frieda staan dagelijks om 5u op voor het gebed en gaan aansluitend om 6u15 naar de eucharistie.
Mijn pogingen om om 6u op te staan en eerst een halfuurtje te mediteren, vallen meestal in duigen. 6u45 lukt wel om aan de dag te beginnen. Even na zevenen gaan we met z'n allen aan tafel en eten we echt frans brood met nog steeds de lekkere Belgische kaas die de zusters meebrachten (een hele bol!)
Tegen 8u tenlaatste vertrekt t Suz naar de Centre. Ik heb ondertussen al door dat Doro dan nog niet gearriveerd is omdat ze 's ochtends al naar de markt gaat, haar huishouden in orde brengt en klaarstaat voor gezin en familie. Na het ontbijt mediteer ik dus een halfuurtje, vul ik mijn drinkbus en stap ik naar de Centre, de buren.
Tot 13u zijn we druk in de weer. Ik onder andere om te leveren aan de pharmacie distr., nadien stock-fiches in te vullen en wanneer Zypora van het onthaal langs komt haar het nodige kleingeld te wisselen. Tussendoor zijn er duizendeneen kleine dingetjes en het ene bezoek na het andere. Zodra de deur van t Suz's bureau openstaat, passeert de ene na de andere. t Suz, Doro en ik zitten met drie in 2 kleine kamertjes van maximum 4 op 4. De voorste kamer met venster is het bureau, de tweede kamer is vanaf nu mijn rijk, de stock pharmacie (zonder venster).
Tijdens de middag gaan t Suz en ik over huis om te komen eten ('s middags en 's avonds warm eten). Na een uurtje gaan we weer aan de slag. Tegenwoordig eten we 's middags met een hele groep, ook Dr. Tsafack en enkele medewerkers van het project waartoe de Centre behoort, wij 3 belgen en de 2 zonen van de dokter.
De namiddag is wat korter al hebben we tijdens "mijn opleiding" geregeld doorgewerkt tot 17 à 18u. Dat was wat teveel, maar nu gaat het dus beter en kan ik tussen half vier en vier stilaan huiswaarts keren om wat te rusten of te naaien. Dat doet me echt goed! Morgen dus een ganse namiddag voor mezelf. Ik kijk ernaar uit!
Om 19u schuiven we nog eens aan tafel, dan is het zoals 's morgens met ons vijfjes. Wij drie en de 2 zonen, Hervé en Erico.
Na het avondeten alles opruimen, het eten van de wachters klaarzetten, de flessen water terug vullen aan de filter, alles klaarzetten voor het ontbijt van de volgende dag; gekookt water, tafel dekken,...
En dan ofwel nog wat babbelen, zelden eens wat tv kijken (al interesseert me dat echt niet, maar de zusters kijken soms naar het franse nieuws) of ons wat terugtrekken op onze kamer; lezen, naaien, mailen, yoga...
De avond is zo voorbij want meestal is ten laatste 22u het moment om onder het muskietennet te kruipen. Het warme weer, het vele werken en de nieuwe omgeving eisen voldoende rust. Het valt me soms moeilijk daar evenwicht in te vinden, vooral omdat ik wel gesteld ben op wat tijd voor mezelf. Ondertussen merk ik dat het bijna 22u is. Gauw spring ik dus onder de douche om verfrist te kunnen gaan slapen. Laten we hopen dat het vannacht nog eens stevig regent zodat we kunnen genieten van een koele nacht.

Bonne nuit à tous!
et à la prochaine...

hou jullie vooral niet in jullie belgische verhalen te vertellen ;-)