druk agenda en veel te schrijven.
dus nog even geduld!
hier gaan we dan eindelijk...
dumela ma! dumela ra! (dag mevrouw, dag meneer)
na de kennismaking met de ongeduldige meneer hippo keren we terug naar ons kamp. alweer staat ons een overheerlijke maaltijd te wachten en hoeven we maar gewoon aan te schuiven om onze bordjes te vullen en onze magen te spijzen. wat een luxe! dit is op en top klasse. 4-sterren bushcamp inclusief jungle-geluiden, nooitgeziene sterrenhemel en unieke ervaringen, zoals bijvoorbeeld gestoken te worden door (hoogstwaarschijnlijk) een schorpioen... vorige avond bij het afdrogen van de afwas, voel ik een venijnige prik boven mijn knie. meteen sla ik toe en geef een wreef op de zere plek om de vijand weg te slaan, maar dat was tegen beter weten in. het is een taaie tegenstrever, eentje op zijn hoede. zo gauw mijn hand mijn knie bereikt voel ik een nog veel stevigere prik in mijn wijsvinger. de lelijkerd, hij heeft me een tweede keer beet, ik piep en zwaai met mijn hand en wrijf om zo snel mogelijk van dat eng ding verlost te geraken. 't is al lang pikdonker en ik draag een zwarte broek, dus heb ik niet gezien wat mij zo lelijk heeft beet gehad. de steek pikt nog heel lang na. natuurlijk ontstaan er opnieuw hele scenario's in mijn hoofd... markus biedt me wat cortizonezalf aan. normaal absoluut geen fan, maar in deze setting aanvaard ik graag.
vanavond dus extra voorzichtig bij het afdrogen, niet meer te dicht bij bomen gaan zitten, een beetje strategisch in de rookrichting van het vuur (goggo's - insecten - houden niet zo van rook) en veilig tussen 2 reisgenoten in. de steek blijft nog enkele dagen pijnlijk en dik, er moet dus toch wat gif mee gemoeid geweest zijn, maar de vinger is er nog steeds, anders zou ik nu niet zo vlot zitten typen... laten we dus ook maar geloven dat het een schorpioen geweest is, dat klinkt stoer en maakt toch wel wat indruk. ;-)
onze laatste avond in de delta wordt (godzijdank) niet afgesloten met veel poeha en gezang en gedans dat kant en klaar aan de toeristen wordt opgedrongen. onze jonge locals mengen zich mee in onze gesprekken of trekken zich terug in hun tentjes of op hun slaapmatjes. we keuvelen nog gezellig na, genieten verwonderd van de meest betoverende sterrenhemel maar tegen tienen is ieders kaarsje toch ongeveer uit en klinkt de lokroep van een zalige nachtrust. de laatste nacht in de delta...
de laatste ochtend in de delta is alweer een vroege. rond 5u30 gaan we aan boord van onze mokoro's om naar een ander naburig eiland te varen. vandaag gaan we naar de hippo's kijken vanop het land. toegegeven, dit vind ik een iets aangenamere positie. opnieuw zien we een scala aan vogelpracht om en rond het water en genieten we van het ontwaken van de natuur. een familie wrattenzwijntjes loopt speels te grazen, naarmate we naderen, gaan zij telkens een beetje vooruit maar het blijft een enig gezicht. deze ochtend lopen we ook in de voetsporen van een hyena. het dier blijft onzichtbaar voor ons maar zijn sporen en uitwerpselen zijn maar enkele uren oud. vroeg in de morgend moet hij hier gepasseerd zijn op zijn ochtendlijke zoektocht. we maken nog een mooie wandeling over dit prachtige eiland. wanneer we 1 voor 1 vanachter de bosjes komen en verder lopen door de vlakte, merkt martijn, die ongeveer vierdes loopt, opeens een olifant op die staat te eten van een boom, een viiftigtal meter van ons vandaan. oeps! dit exemplaar had timba onze gids niet opgemerkt. onze fototoetellen in de aanslag. sommigen volledig gebiologeerd door deze zeer dichte aanwezigheid proberen zelfs nòg wat dichterbij te schuifelen. maar timba gebaart al snel dat we stil moeten zijn en snel moeten oversteken naar de volgende bosjes en uit de naar de olifant waaiende windrichting moeten verdwijnen. olifanten zien niet ongelooflijk scherp maar horen en ruiken als de beste. gelukkig is dit exemplaar erg tevreden tussen zijn bomen en eet hij rustig verder terwijl hij ons in het oog houdt. wauw! alweer een speciale belevenis en prachtig om deze laatste wandeling stilaan af te sluiten.
in ons kamp hebben timba's maten en david, onze Z.A. gids, al flink opgeruimd en ingepakt. na het ontbijt breken wij ook onze tenten op en bereiden we ons voor om afscheid te nemen van deze wonderbaarlijke plek en de terugreis naar het vaste land terug aan te vatten. we nestelen ons voor het komende anderhalfuur in onze comfortabele mokoro's en glijden tussen het riet de delta uit. wat een heerlijke trip! nu het afgelopen is voel ik me als een local in dit bootje, ik lig rsutig en relaxed te genieten van het landschap en de afrikaanse zon, de warmte kruipt onder mijn huid. ik ben doordrongen van dit prachtige stuk afrika. het is waar wat men zegt: "africa gets under your skin" believe it or not...
aan het einde van de delta staat de safaritruck ons opnieuw op te wachten, we zullen teruggebracht worden naar de sitatunga-camping, basic, maar een luxeoord in vergelijking met het eiland in de delta waar we ons de laatste 2 dagen niet hebben kunnen douchen. het warme water spoelt de laatste okavango-zandkorrels uit mijn haren en vantussen mijn tenen.
in de namiddag lonkt het glasheldere zwembadje bij de bar. een koele 'savanna' (zuidafrikaanse cider) als opkikker.
veel tijd om te luierikken aan het zwembad is er niet...
we hebben trouwens allemaal ingeschreven voor een vlucht in een 7-seat vliegtuigje over de okavango-delta. om 15u30 worden we in de luchthaven van maun verwacht. toch wel spannend om nu vanuit de lucht te kunnen zien waar we bijna 3 dagen hebben gekampeerd en rondgewandeld. ik ben zeer benieuwd en ook wel wat opgewonden. kleine vliegtuigjes zijn toch nog wat anders dan die jumbo's die aanvoelen als autobussen in de lucht. wat zal het geven en wat zullen we te zien krijgen?
het vliegtuigje ziet er alvast ok uit, de piloot ook. dat verstevigt het vertrouwen. ik ben er klaar voor, ready for take off!
algauw verdwijnt maun onder onze voeten, de huisjes en hutjes schuiven snel voorbij en daar is weldra de overgang tot de delta te zien. we zien zelfs tenten op een eiland en vermoeden dat wij daar ook gekampeerd hebben. de ooh's en aah's zijn niet uit de lucht. iedereen is uitgelaten en alert. om beurt schreeuwt iemand welk dier je beneden kan zien lopen. kuddes olifanten paraderen langs de waterpartijen, sommigen wagen zich zelfs aan een oversteek naar het volgende eiland. vanhieruit zijn de hippo's geweldig. we vliegen op +/- 500m hoogte en zien de nijlpaarden perfect in de grote waterplassen. dit is nog maar eens onwaarschijnlijk! wat een fantastische kers op de delta-taart.
een topper van formaat om dit safari-avontuur af te sluiten. of komt er misschien nog meer?
david overtreft zich vanavond nogmaals met een heerlijke braai (bbq) en heeft zijn sterren als top-safari-kok meer dan dubbelendik verdiend. de beschrijving op de packagetourswebsite is dus zeker niet gelogen!
de avond wordt gezellig afgesloten met een uitgelaten kaartspel in de bar. eigenlijk zijn we ondertussen een beetje verknocht aan dit spelletje met als inzet een 'kamphoudelijke' taak voor de verliezer zoals afwassen of de minibus helpen inladen... de nodige portie winnersgeluk is dus belangrijk! ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten